Sevda Yangını

Su Damlası Minik bir bedenin ötüşüne Koca çınarın yeşermesine Toprağın uykudan uyanışına Yanmış yüreklerin ferahlamasına Bir su damlasıydı hayat veren Bulutların göz yaşlarına Dağların haykırışlarına Denizlerin çırpınışlarına Bir su damlasıydı hayat veren Taşın şekillenmesine Duvarların örülmesine İnsanın yaşamasına Bir su damlasıydı hayat veren Yazan: enpratikkadin

Gölge Gün doğmaya başlar İnsanlar koşuşturmaya Gün biter İnsanlar evlerine döner Ya ben..  Kalırım yalnızlığımla Birden sokak lambaları yanar Benim için gün bitmeden başlar Sonra o sessiz karanlıktan Arkadaşım tek dostum çıkar O yokluğunun sırlarını  Ben günün sırlarını anlatırım  Zaman akar, koşuşturmalar tekrar başlar Tek sırdaşım gider Kalırım gene yalnızlığımla Beklerim...

Aşkın Baharı Sessizlikten gelen fısıltı uyandırdı her yeri Güneşin parıltısı, açtırdı çiçekleri Yeni günün sabahı, merhaba deyince Topraktan yansıdı aşkın enerjisi Yüzlere vuran, aşk yansısı Bağlar kalpleri, sevgi yumağı ile Sevgisiz olmaz gönül Açan gülün gölgesinde Yalnızlığı sevmez kimse, umut olsun ister içinde Kaybolma korkusu ile tutunur bir sevgiye Suskun yürek, dile...

Zamanın İnsan Üzerindeki Etkisi Üzerinden zaman geçmeden hiç bir şeyin anlaşılmadığı şu hayatta, bir de insanlara zorla sıkıntı yaşatanlar, tabiri caiz ise, mutluluklarına limon sıkanlar vardır. İşte benim en gıcık olduğum tipler onlardır. Dünyanın sadece kendi merkezlerinde döndüğünü sanıp, etraflarında asıl olan bitenin farkına varmadan yaşayan, daha doğrusu yaşadığını...

Evlilikte özveri Birini çok sevmek yetmiyor bazen. Hani kuru kuruya sevgi karın doyurmaz derler ya, çok doğru bir sözdür. Benim burada bahsettiğim parasal açıdan bir yokluk üzerine kurulan sevgi değil. İlk anlaşılan bu sözü söyleyince budur. Benim bahsettiğim sadece seviyorum deyip, başka hiç bir şey yapmamaktır. Bir arkadaşlarının aracılığı ile tanıştılar uzun zaman önce....

Hayatı sıkıntıları ile ile yaşamaktı güzel olan Dertliydi çok. Ama ne derdi vardı, kimin ile derdi vardı söylemezdi. Sadece susar ve tatlı tatlı tebessüm ederdi.  Çok sıkılmıştı gene bir gün. İçi içine sığmıyor, içi yarıp çıkmak istercesine kendisine isyan ediyordu. Bir çare bulmalıydı bu sıkıntıya. Böyle devam edemezdi. Durdukça, sustukça verdiği acı git gide içinde...