Sevda Yangını

Gözlerin Dili Birazdan kapıdan çıkıp gideceksin Ardıma baktığımda, yalnızlığım gülümseyecek bana Gözlerimin içinde saklanan hüzün Damla damla akacak, arkandan bakarak yollara Gene bekleyecek, döner umudu ile tekrara düşerek Bu defa zaman gülümseyecek, beklemenin çaresi yok, gitti gelmez diyerek Umut bu, sözle söz geçmez ki gönle Cihan inlese vazgeçmez, gönlün gözü bekleyişte...

"Zamanın" içinde savrulurken buldum kendimi. Şimdiye kadar fark edemediğim bir noktada ve yerde. Durmayan ve su misali akan "zaman", ne kadarda çok şey alıp götürmüş benden. Çocukluğumu, gençliğimi ve şimdi de yaşlılığımı. Direnemedim hiç bir zaman. Hep yenik düştüm. Tam bu defa güçlüyüm, ben galip gelmeliyim dediğim anda bile yenik düştüm. Sanki şimdiye kadar galip gelen...

Giden Sevgili Olmadı be güzelim Olmadı işte Sordum kendime Cevapları aradım Ya sendin cevap ya ben Ama ben bulamadım Belki de bulmak istemedim Ne sana sorabildim Ne de kendim cevap verebildim Tek cevap vardı aslında Olmadı be güzelim Olmadı işte ?... Yazan: enpratikkadin

Sevdin mi tam seveceksin İnsan sevdim diyebilmeli. Çok sevdim, en sevdim. Ve tabi ki ben sevdim. Zordur bunu söylemek. İçten, yürekten ve gerçekten. Sizce de öyle midir? Elbetteki değil. Zor olan bir şey var. Ama bu seni seviyorum demek değil, seni seviyorum diyebilecek, sevdiğine değecek birine bunu demek. İnsan hayatta bir kere sever derler. "Sevdin mi bırakmayacaksın, ona...

Yazın güzeli "tatil" Yaz geldi hatta bitiyor belki de. Sıcak havaların üzerimizdeki etkisini bir parça azaltmak, koca bir yılın yoğun ve stresli geçen koşuşturmasını üzerimizden atabilmek için, yapılacak en güzel iş, tatile çıkmak. Kimimiz için tatil, deniz kenarında olmak, kimimiz için sabah erken kalkma zorunluluğu olmadan saatlerce uyumak, kimimiz içinse sevdiklerimizin...

Kocaman dünyanın acımasız ve yer yer vefalı sunumları içerisine doğdu çocuk. Her şeyden bir haber yaşıyordu. Hayat çocuklara güzel denilirdi ya, tam da onun tadını çıkartıyordu. Zaman beklemiyordu tabi, hızla geçiyor, birbirini kovalayan yıllar, herkesten, her şeyden bir şeyler çalıyordu. Onun içinde böyle oldu, hayatın değişmeyen düzeneği içinde. Ne ara büyüdü ve ne ara bu...