Ömür Hırsızı

Aşkın Baharı Sessizlikten gelen fısıltı uyandırdı her yeri Güneşin parıltısı, açtırdı çiçekleri Yeni günün sabahı, merhaba deyince Topraktan yansıdı aşkın enerjisi Yüzlere vuran, aşk yansısı Bağlar kalpleri, sevgi yumağı ile Sevgisiz olmaz gönül Açan gülün gölgesinde Yalnızlığı sevmez kimse, umut olsun ister içinde Kaybolma korkusu ile tutunur bir sevgiye Suskun yürek, dile...

Görmezden gelmeye çalışıyordu hayatı. Yağan yağmurun altında ıslanırken, dertlerini bir bir bırakıyordu damlalara. Durmasın istiyordu hiç. Kendini bu kadar huzurlu hissetmemişti çünkü uzun zamandır. Kandırmacaydı aslında bu yağış. Hayatın içinde varolan, gerçekliğin ta kendisi olan bir kandırmacaydı. Olsun diyordu genede. Anlık bile olsa ne güzel bir şeymiş mutlu olmak,...

Kalbin sesi doğuştan kulaklardadır. Onda öyle bir ritm vardır ki, insanın içine dinginlik verir. Kalp ufak ama bir o kadar da büyük bir şeydir. Tuttu mu bırakmaz, tutana kadar da bıkmaz. Kalp Gözü Seni  şuan tek göz olarak görüyorum. Ne demek diyenler var , duyuyorum. Kalp gözü demek. Sevmek demek. Kalpten sevmek demek…...

Geçmiş Çocuk olmak vardı şimdi.    Umarsızca çimlerde koşmak…  Ne dert, ne de tasa.  Tertemiz, masum…  Sadece anne ve baba…  Her şeyden uzak.  Çocuk olmak vardı şimdi…. Yazan: enpratikkadin

Bencil İnsan İnsan doğasında var "bencillik". Kimi farkında, kimi değil. Sorsanız ben "bencil" değilim der herkes. Biri ile konuşsanız, sensin bencil der. Kötü bir şey midir bu bencillik? Bana sorarsanız duruma göre değişir. Bazen öyle olmak gerekir.  Herkesin hayatı farklıdır. Yaşantısı, beklentileri, özlemleri. Bu durum insanı farkında olmadan etkiler. Onu bazen çok...

Hayatı sıkıntıları ile ile yaşamaktı güzel olan Dertliydi çok. Ama ne derdi vardı, kimin ile derdi vardı söylemezdi. Sadece susar ve tatlı tatlı tebessüm ederdi.  Çok sıkılmıştı gene bir gün. İçi içine sığmıyor, içi yarıp çıkmak istercesine kendisine isyan ediyordu. Bir çare bulmalıydı bu sıkıntıya. Böyle devam edemezdi. Durdukça, sustukça verdiği acı git gide içinde...