Ömür Hırsızı

Hayatın gülen yüzüne inat Ağlamak geliyor bugün gene içimden. Bağıra bağıra, hıçkıra hıçkıra... Kime neye bu isyan, bu haykırış? Güneş olağanca güzelliği ile her zamanki gibi gülümserken, kuşlar mutluluğun şarkısını hep bir ağızdan söylerken, nedir bendeki bu karanlık? Hayatın güzelliklerine inat yapar gibi, bugünde hüzünlü bende gök yüzü. İsyan edercesine bir sağırlık ve...

Eskiden bayramların çocuksu saflığı Bir bayram arifesine daha gözlerimi açtım. Yarın ramazan bayramı (şeker bayramı) ve hala çocuklar kadar heyecanlanıyorum. Bayram coşkusu benim için hep başka olmuştur. Evin en ufağı olarak herkesin elini öpüp bayram harçlığı toplamak herhalde tarif edilemeyecek en keyifli duygudur.  Her bayram bir araya gelindiğinde büyüklerimiz hep eski...

Farkında olmadığımız alışkanlıklar nelerdir? Herkesin hayatında olmaz ise olmazları mutlaka vardır. Bu olmazlar kişilerin yaşantıları, hayat tarzları ve beklentileri ile bağlantılıdır. Kimisinin olmaz ise olmazı her gün içtiği bir fincan kahve, kimisinin yarım saat fırsat bulduğunda yaptığı şekerleme (uyku), kimisinin kısa bir mesaj ve kimisinin de müzik... Bu liste bu...

Sabırlı Bekleyiş Bir kadını anlatmanın en güzel yolu nedir deseler, söylenecek söz çoktur, ama doğru ve tam ifade edecek cümle yoktur.  Çünkü her kapı, acısı ve tatlısı ile kadına açılır.  Ve kadın denilen varlık   her daim özeldir... Bir çiçektir kadının yüzünü güldüren. Bir sözdür içine umut serpen. Beklemeyi de sabretmeyi de bilir. Çünkü hayalidir hepsini besleyen....

Sevdanın dansı Güzeldi bugün yine, dünden farkı yok. Yeni günün sabahında doğan güneşe merhaba diyordu gözlerim. İçimde hüzün yoktu bugün. Tam aksine " içime sığmazlık" hakimdi tüm vücuduma. Gök yüzü bana gülümsüyordu günaydın diyerek. Kuşlar ilk ışıklarla gelmişlerdi bahçeme. Herkes ve her yer bugün başka güzel, bu gün başka aydınlıktı sanki. Bu güzel günün selamlamasıyla...

Sessizliğin sesidir susmak Gözlerimi açıyorum, etrafıma bakıyorum. Kim var diye merak içerisinde usulca sesleniyorum. Kimse var mı? Beni duyan, gören... Ses yok. Yalnızım diyorum gene, her zamanki gibi yalnız. Neden diyorum sonra. Neden hep yalnızım ya da yalnız hissediyorum. Nerede yanlış yapıyorum. Ben miyim yanlış olan diyorum. Düşünmek buna çözüm olur mu? Elbette olmaz....