Zamanın İçinde Son Nefes

Geçmiş Çocuk olmak vardı şimdi.    Umarsızca çimlerde koşmak…  Ne dert, ne de tasa.  Tertemiz, masum…  Sadece anne ve baba…  Her şeyden uzak.  Çocuk olmak vardı şimdi…. Yazan: enpratikkadin

Yalnızlığımın içinde ben Konuşmama zamanıydı artık. Susmak gerekiyordu. Kırılan kalbin içi acıyor ama diyemiyordu. Anlayanı yoktu. Farklıydı bakışlar, farklıydı bekleyişler. O aslında çok bir şey istemiyordu. Sadece duyulmak istiyor, duyulduğunun belli olmasını bekliyordu. Konuşuyordu yalnızlığının verdiği suskunlukla sürekli. Bazen kendisi bile kızıyordu kendine, sus artık...

Acımasız Vefa İnsanlar bilmiyordu kıymet. Hep almayı öğrenmişlerdi. Bir şey istendiğinde verilen cevap hep aynıydı. "Öffffff" Evet öfff. Bunu iyi biliyorlardı. Belkide en  iyi bildikleri şey buydu. Acımasızlardı. Verilene o kadar çabuk alışıyorlardı ki, bunun sonucu da çabuk tüketiyorlar ve hep yenisini bekliyorlardı. Düşünmüyorlardı hiç. Anlamıyorlar ya da anlamak...

Sevmek güzel şeydir. Sevildiğini bilmek daha güzel. Bekler insan. Sevmeyi de, sevilmeyi de. Ve öyle bir şey olur ki. Kalp sevdi mi dinlemez hiç bir şeyi. Güneş o an daha parlak, bulutlar daha beyaz, ağaçlar daha yeşil görünür. Baktığı her yer aydınlık, dokunduğu her şey mutluluk dolar. Sevgili Sevdiğinin sevdiğini bilince. Kalbin gözü kör, dili lâl olur…  Yazan: enpratikkadin

Son Nefes Günler günleri, yıllar yılları kovalayarak geçiyor zaman Dünyanın döngüsünde, yeri geliyor kendini unutuyor insan Bir nefeslik can taşıyan bedende, koşturuyor durmadan Onca yaptığının bir kefen uğruna olduğunun, farkına bile varmadan Her şeyin sonu, alacağın son nefese bakar Yaptığın onca şey, geriden sana el sallar Değdi mi, değmedi mi diye düşünürken Keşkelerin...

Yüreğin Sesi Kim demiş ki sevmez diye, özlemez diye Delicesine tapmaz diye, yapamaz diye Seni görünce uzaktan Tutuldum, en içten, yürekten sana inan Benimde bir sevgilim var artık, haykırdım dünyaya Kalbim hep onun için atar, bütün aşklar feryada İnsan böyle sevince, görmüyormuş hiç bir şey Bekler mahşere kadar, özleyen yürek derbeder Yazan: Sade