Sevginin Esiri

Yüreğin Sesi Kim demiş ki sevmez diye, özlemez diye Delicesine tapmaz diye, yapamaz diye Seni görünce uzaktan Tutuldum, en içten, yürekten sana inan Benimde bir sevgilim var artık, haykırdım dünyaya Kalbim hep onun için atar, bütün aşklar feryada İnsan böyle sevince, görmüyormuş hiç bir şey Bekler mahşere kadar, özleyen yürek derbeder Yazan: Sade

Karanlıktan uyanır birden insan Ve anlar gerçeği o zaman Yanlıştır bildiği her şey şimdiye kadar Giden gitmiş, ölen ölmüştür çoktan Ey sevda yangını yürek Gezersin deli gibi baharda Sevecek bir kalp, tutacak bir el ararsın Ararsın da, tuttuğun el o yüreği taşır mı, anlamazsın Değiştirir insanı, yüreğe giren sevda Değiştirir insanı, anlam veremediği dünya Gerek yok bunca...

Anlatmak sevdiğini Hangi yaşta, nere de olursa olsun sevmeli insan.  Neyi nasıl sevdiği değil önemli olan.  Sadece sevmesi.  Sevdiğini söyleyebilmeli sevdiğine.  Anlatmalı içindeki yangını.  Anlatmalı ki o yangın küle dönmesin, anlatmalı ki o yangın zamanla sönmesin.  Söner mi hiç.  Bu kadar yürekten bir sevda biter mi?  Bitmez elbet.  Bazen küçük bir resimdir yüreğin...

Kalbin sesi doğuştan kulaklardadır. Onda öyle bir ritm vardır ki, insanın içine dinginlik verir. Kalp ufak ama bir o kadar da büyük bir şeydir. Tuttu mu bırakmaz, tutana kadar da bıkmaz. Kalp Gözü Seni  şuan tek göz olarak görüyorum. Ne demek diyenler var , duyuyorum. Kalp gözü demek. Sevmek demek. Kalpten sevmek demek…...

Sevmek güzel şeydir. Sevildiğini bilmek daha güzel. Bekler insan. Sevmeyi de, sevilmeyi de. Ve öyle bir şey olur ki. Kalp sevdi mi dinlemez hiç bir şeyi. Güneş o an daha parlak, bulutlar daha beyaz, ağaçlar daha yeşil görünür. Baktığı her yer aydınlık, dokunduğu her şey mutluluk dolar. Sevgili Sevdiğinin sevdiğini bilince. Kalbin gözü kör, dili lâl olur…  Yazan: enpratikkadin

Ömür Gözler  yolda umutla bekler    Ancak ne gelen vardııııır ne de giden.  Tam vazgeçecektir  ki  Umutsuzluğun umudu seslenir         ….BEKLE.... Yazan: enpratikkadin