Sevgiliye Sesleniş

Sonsuzluğa Davet Ne kadar güzelmiş aslında hayat Ne güzel kokarmış çiçekler Yağmur hiç ıslatmazmış aslında Dertler aslıda nazar boncuğuymuş Seninle geçen zaman ne kısa Sensiz dakikalar ne kadar uzunmuş Ağacın ne çok yeşili Göğün ne çok mavisi Aşkın ne çok hasreti Maşukun ne çok sevgisi varmış Bir güneş ancak güne böyle güzel doğar Bir yağmur ancak toprağa böyle hayat verir...

Zamanın Akışı Uyanırsın bir sabah bakarsın ki her şey değişmiş. Ne olmuştur da hiç anlamadan, farkına bile varmadan her şey bu kadar yabancılaşmıştır. Düşünürsün.. Anlam bulmaya çalışırsın. Boş boş etrafına bakarsın. Birden o baktığın etrafta gözüne tanıdık bir şey takılır. Duraklarsın bir anda. İrkilirsin. İlk başta inanmak çok zor gelir, ama...

Sabır ve Zaman Bazen öyle anlar olur ki, geriye dönüp bakınca keşkeler dizilir insanın karşısına. Ne onları değiştirmek mümkündür, ne de onlardan kurtulmak. Kimisi can acıtır, kimisi pişmanlık uyandırır, kimisi de iyi ki dedirtir. Ve bazen o keşkeler de öyle insanlar yer almıştır ki, onlara söylenecek tek şey... Kimine Ömrünü Verirsin Kimine ise Sadece Zaman Biçersin......

Anlatmak sevdiğini Hangi yaşta, nere de olursa olsun sevmeli insan.  Neyi nasıl sevdiği değil önemli olan.  Sadece sevmesi.  Sevdiğini söyleyebilmeli sevdiğine.  Anlatmalı içindeki yangını.  Anlatmalı ki o yangın küle dönmesin, anlatmalı ki o yangın zamanla sönmesin.  Söner mi hiç.  Bu kadar yürekten bir sevda biter mi?  Bitmez elbet.  Bazen küçük bir resimdir yüreğin...

Karanlıktan uyanır birden insan Ve anlar gerçeği o zaman Yanlıştır bildiği her şey şimdiye kadar Giden gitmiş, ölen ölmüştür çoktan Ey sevda yangını yürek Gezersin deli gibi baharda Sevecek bir kalp, tutacak bir el ararsın Ararsın da, tuttuğun el o yüreği taşır mı, anlamazsın Değiştirir insanı, yüreğe giren sevda Değiştirir insanı, anlam veremediği dünya Gerek yok bunca...

Bayram  Harçlığı Dayanılmaz kalp atışları uyandırdı onu uykudan Bayramdı bu gün... Hemen kalkmalı ve bayramlıklarını giymeliydi, Heyecanı tarif edilemezdi Yüzünü yıkadı, üstünü giydi ve sıraya geçti O an kalbi duracak gibiydi Ailenin bütün büyükleri oradaydı Herkes birbirini görmenin mutluluğunu yaşarken,  O toplayacağı bayram harçlıklarının hesabındaydı Öptü, öptü, öptü......