Özünde Saklı İnsan

Sevgilinin Seslenişi Seni seviyorum Sanki çağlayan bir şelale gibi Seviyorum seni Karanlıktan ışığa çıkar gibi Seni seviyorum Düşünürken ölümü, hayata bağlanır gibi Seviyorum seni Yalın ayak yağmurda yürürken  Ayazda sadece güneşi düşünen bir çocuk gibi Seni seviyorum İçimdeki kış üşürken, doğan güneş gibi Seviyorum seni Kirpiklerimin, sevgi dolu yaşlara sarıldığı gibi Seni...

Sabırlı Bekleyiş Bir kadını anlatmanın en güzel yolu nedir deseler, söylenecek söz çoktur, ama doğru ve tam ifade edecek cümle yoktur.  Çünkü her kapı, acısı ve tatlısı ile kadına açılır.  Ve kadın denilen varlık   her daim özeldir... Bir çiçektir kadının yüzünü güldüren. Bir sözdür içine umut serpen. Beklemeyi de sabretmeyi de bilir. Çünkü hayalidir hepsini besleyen....

Görmezden gelmeye çalışıyordu hayatı. Yağan yağmurun altında ıslanırken, dertlerini bir bir bırakıyordu damlalara. Durmasın istiyordu hiç. Kendini bu kadar huzurlu hissetmemişti çünkü uzun zamandır. Kandırmacaydı aslında bu yağış. Hayatın içinde varolan, gerçekliğin ta kendisi olan bir kandırmacaydı. Olsun diyordu genede. Anlık bile olsa ne güzel bir şeymiş mutlu olmak,...

Bencil İnsan İnsan doğasında var "bencillik". Kimi farkında, kimi değil. Sorsanız ben "bencil" değilim der herkes. Biri ile konuşsanız, sensin bencil der. Kötü bir şey midir bu bencillik? Bana sorarsanız duruma göre değişir. Bazen öyle olmak gerekir.  Herkesin hayatı farklıdır. Yaşantısı, beklentileri, özlemleri. Bu durum insanı farkında olmadan etkiler. Onu bazen çok...

Acımasız Vefa Dökme göz yaşlarını geçmişine Bilmez kimse ne çektiğini Bakarlar sana gülerler Sana kafayı yedi derler Başlarsın gülmeye dinen yaşlar ardından Zordur insan olmak bunca deıt arasından Yaşamadan bilemez kimse dersin Seni yine en iyi Sen teselli edersin... Yazan: enpratikkadin

Yalnızlığımın içinde ben Konuşmama zamanıydı artık. Susmak gerekiyordu. Kırılan kalbin içi acıyor ama diyemiyordu. Anlayanı yoktu. Farklıydı bakışlar, farklıydı bekleyişler. O aslında çok bir şey istemiyordu. Sadece duyulmak istiyor, duyulduğunun belli olmasını bekliyordu. Konuşuyordu yalnızlığının verdiği suskunlukla sürekli. Bazen kendisi bile kızıyordu kendine, sus artık...