SEVGİLİYE ÖZLEM

Acımasız Vefa İnsanlar bilmiyordu kıymet. Hep almayı öğrenmişlerdi. Bir şey istendiğinde verilen cevap hep aynıydı. "Öffffff" Evet öfff. Bunu iyi biliyorlardı. Belkide en  iyi bildikleri şey buydu. Acımasızlardı. Verilene o kadar çabuk alışıyorlardı ki, bunun sonucu da çabuk tüketiyorlar ve hep yenisini bekliyorlardı. Düşünmüyorlardı hiç. Anlamıyorlar ya da anlamak...

Yüreğin Sesi Kim demiş ki sevmez diye, özlemez diye Delicesine tapmaz diye, yapamaz diye Seni görünce uzaktan Tutuldum, en içten, yürekten sana inan Benimde bir sevgilim var artık, haykırdım dünyaya Kalbim hep onun için atar, bütün aşklar feryada İnsan böyle sevince, görmüyormuş hiç bir şey Bekler mahşere kadar, özleyen yürek derbeder Yazan: Sade

Geçmişe Özlem Zamanın acımadan çekip aldığı, çocukluğumu özledim Annemin haşladığı tavuğu, ekmek arasına koyup keyifle yemeyi özledim Sorumsuzca hata yapıp, annemden babamdan azar işitmeyi özledim Canım acıdığında başımın, dünyanın en büyük sevgisi ile okşanmasını özledim Bütün kötülüklere karşı, koruyucu iki meleğimin yanımda olmasını özledim Çocukluğum bahane, ben,...

Yalnızlığımın içinde ben Konuşmama zamanıydı artık. Susmak gerekiyordu. Kırılan kalbin içi acıyor ama diyemiyordu. Anlayanı yoktu. Farklıydı bakışlar, farklıydı bekleyişler. O aslında çok bir şey istemiyordu. Sadece duyulmak istiyor, duyulduğunun belli olmasını bekliyordu. Konuşuyordu yalnızlığının verdiği suskunlukla sürekli. Bazen kendisi bile kızıyordu kendine, sus artık...

Ömürlük Aşk Gözlerin bir Ahu, denizlerin ışıltısı gibi Dudakların baldan çalmış,yarin sevdası gibi Kıskanan gönüller, yanında seni ister Gönlün çaresi olsa, sevdiğini yanında ister Ah be gönlüm, giderken sormadın Seven gönlü ardında, yanık bıraktın Biçare gözlerim, her yerde seni arar Sevdim diye herkes bana, deli diye bakar Delilik sevdada ise varsın desinler Ömrümü...

Gölge Gün doğmaya başlar İnsanlar koşuşturmaya Gün biter İnsanlar evlerine döner Ya ben..  Kalırım yalnızlığımla Birden sokak lambaları yanar Benim için gün bitmeden başlar Sonra o sessiz karanlıktan Arkadaşım tek dostum çıkar O yokluğunun sırlarını  Ben günün sırlarını anlatırım  Zaman akar, koşuşturmalar tekrar başlar Tek sırdaşım gider Kalırım gene yalnızlığımla Beklerim...