SEVGİLİYE ÖZLEM

Sevdanın Son Nefesi Acı barındırıyor yürek dillendiremediği Ağlıyor içine içine sessizce Duymuyor kulakları, görmüyor gözleri, lâl olmuş dili Bekliyor hayatın ucundaki son nefesi Özlemle bakıyor gökyüzüne Belki diyor belki  Son nefes eline almadan acıyan yüreği Göz görür, kulak duyar, dil çözülür ve Haykırır sevgiliye sevgisini Yazan: enpratikkadin

Çoğu zaman geçmiş geçmişte kalmış deriz. Ama çoğu zamanda o geçmişin acısını yaşarız. Asıl olan ne yapacağımız değil ne yaptığımızdır. Çünkü yaptığımız (yaşadığımız) her şey sonramızı etkiler. Düşünmek önemlidir, düşündürebilmek ise daha önemli. Bir şeylere iç çekip keşke dememek ve ah çekmemek için her yapacağımız eylem öncesi bin defa düşünüp bir defa yapmak gerekir....

10 Şubat ….. 365 günün en güzeli, en yakışıklısı….. İçimde güller açtı Karşıma sevda çıktı Beni benden aldı Ömrüme ömür kattı Beyazlar içinde en güzel günü yaşattı….. Gözler  yolda umutla bekler.  Ancak ne gelen vardııııır ne de giden. Tam vazgeçecektir  ki umutsuzluğun umudu seslenir ….BEKLE.... İnsan bazen her şeyin masallardaki gibi olmasını umut ediyor. Gözlerini kapatıp...

Bir fincan çayımı aldım ve oturdum her zamanki köşeme. Yapılacak olan çok şey vardı. Ama yok buruktum işte. Ne yapabilirim ki?  Sevdanın Dansı Düşmüştü akla bir kere Geleni geri göndermek ne çare Mıh gibi kazınmıştı içlere Dur yüreğim dur diyorum Sen çarptıkça ben üzülüyorum Bozma bu güzel günün ahengini Giden elbet gelir diyorum Yazan: enpratikkadin

Kadın olmak Çocukluğu hatırladığı kadarı ile çok mutlu geçmişti. Kardeşi ile birlikte her çocuk gibi, amaçları sadece oynamak, uyumak ve yemek yemekti. Anne ve babasının yanında her şeyden bir haber büyüdü. Lise dönemlerine gelmişti. Artık her şeyin çok daha iyi farkındaydı. Ergenliğin verdiği asilikte birlikte bazı sıkıntılar yaşıyordu. Bu sıkıntılarını ne zaman annesine...

Uyanış Sessizliğe büründü içim yaprakların rengiyle Beklemekteydi gideni gözler yalnızlığın sesinde Sabretmek gerek diyordu kendine, sabretmek gerek Zamanı düşünmeden beklemek Bu gün yere düşen yapraklar Doğuracak zamanı gelince yenilerini Uyuyan iç uyanacak o zaman bahara Beklemenin ardındaki güneş Sessizliği bozacak  Güldürecek sabredenin sararan yüzünü  Hayat yeniden can...