Kalp Gözü

Su Damlası Minik bir bedenin ötüşüne Koca çınarın yeşermesine Toprağın uykudan uyanışına Yanmış yüreklerin ferahlamasına Bir su damlasıydı hayat veren Bulutların göz yaşlarına Dağların haykırışlarına Denizlerin çırpınışlarına Bir su damlasıydı hayat veren Taşın şekillenmesine Duvarların örülmesine İnsanın yaşamasına Bir su damlasıydı hayat veren Yazan: enpratikkadin

Çoğu zaman geçmiş geçmişte kalmış deriz. Ama çoğu zamanda o geçmişin acısını yaşarız. Asıl olan ne yapacağımız değil ne yaptığımızdır. Çünkü yaptığımız (yaşadığımız) her şey sonramızı etkiler. Düşünmek önemlidir, düşündürebilmek ise daha önemli. Bir şeylere iç çekip keşke dememek ve ah çekmemek için her yapacağımız eylem öncesi bin defa düşünüp bir defa yapmak gerekir....

Kadın olmak Çocukluğu hatırladığı kadarı ile çok mutlu geçmişti. Kardeşi ile birlikte her çocuk gibi, amaçları sadece oynamak, uyumak ve yemek yemekti. Anne ve babasının yanında her şeyden bir haber büyüdü. Lise dönemlerine gelmişti. Artık her şeyin çok daha iyi farkındaydı. Ergenliğin verdiği asilikte birlikte bazı sıkıntılar yaşıyordu. Bu sıkıntılarını ne zaman annesine...

BEKLEMEK Gönül yorgun  Gönül kırgın Bekler kapıda  Dalgın dalgın Olur da biri gelir  Açar kapıyı Gönlün gönlü olur Beklemek zor ama Gelene mi daha zor  Yoksa bekleyene mi Bilmez kimse  Bilmez ama bekler Gelsin beklenen der  Açsın gönlün kapısını Bekleyenin de  Bekletenin de  Gönlü dinlensin Dinlensin ki hasret gitsin Özlem bitsin Gönülden gönüle gidenler Tezelden birleşsin...

Umut Birisi sevgili mi dedi?  Gene kulaklarım yanlış duymaya başladı. Yağmur toprağa sesleniyormuş bana ne oluyorsa sanki. Herkesin bir sevgilisi var şu hayatta. Yağmurun toprak, ağaçların su, bulutların rüzgar, gökyüzünün güneş...  Peki peki ya benim sevgili nerede?  Yazan: enpratikkadin

Yüreğin Sesi Kim demiş ki sevmez diye, özlemez diye Delicesine tapmaz diye, yapamaz diye Seni görünce uzaktan Tutuldum, en içten, yürekten sana inan Benimde bir sevgilim var artık, haykırdım dünyaya Kalbim hep onun için atar, bütün aşklar feryada İnsan böyle sevince, görmüyormuş hiç bir şey Bekler mahşere kadar, özleyen yürek derbeder Yazan: Sade