Masal Diyarı

Özde İnsan Hayatın içinde, benim diyerek yaşıyor  Kendini görmüyor, bencilce bekliyor Kapısını çalan kısmet sandığı misafire Düşünmeden, gönül kapısını bile açıyor insan Sevgi, özveri, güven duygusundan uzak Düşünce pınarından bir yudum almaktan ırak Kendine düşkün, ben merkezli  Aklınca, mutlu olduğunu sanıyor insan Akıllı olmak, bakmak, baktığını anlamak Çok söz söylemeden...

Sorgusuz yaşamak hayatta Hayatın anlamını sorgular bazen insan. Neden ve niçin der genelde. Bir cevap beklercesine ya da bir mucize umarcasına sorgular. Canı acımıştır o an belli ki. Çıkar bir yol arar. Gözlerinden kiminin yaşlar düşerken, kimisi o yaşlarını içine atar. Akan yaşlara rağmen, yine de bulamaz bir cevap. Nafiledir sorgular. Hem bu ilk defa değildir ki. Kim bilir...

Eskiden bayramların çocuksu saflığı Bir bayram arifesine daha gözlerimi açtım. Yarın ramazan bayramı (şeker bayramı) ve hala çocuklar kadar heyecanlanıyorum. Bayram coşkusu benim için hep başka olmuştur. Evin en ufağı olarak herkesin elini öpüp bayram harçlığı toplamak herhalde tarif edilemeyecek en keyifli duygudur.  Her bayram bir araya gelindiğinde büyüklerimiz hep eski...

Sabırlı Bekleyiş Bir kadını anlatmanın en güzel yolu nedir deseler, söylenecek söz çoktur, ama doğru ve tam ifade edecek cümle yoktur.  Çünkü her kapı, acısı ve tatlısı ile kadına açılır.  Ve kadın denilen varlık   her daim özeldir... Bir çiçektir kadının yüzünü güldüren. Bir sözdür içine umut serpen. Beklemeyi de sabretmeyi de bilir. Çünkü hayalidir hepsini besleyen....

Sessizliğin sesidir susmak Gözlerimi açıyorum, etrafıma bakıyorum. Kim var diye merak içerisinde usulca sesleniyorum. Kimse var mı? Beni duyan, gören... Ses yok. Yalnızım diyorum gene, her zamanki gibi yalnız. Neden diyorum sonra. Neden hep yalnızım ya da yalnız hissediyorum. Nerede yanlış yapıyorum. Ben miyim yanlış olan diyorum. Düşünmek buna çözüm olur mu? Elbette olmaz....

Son Nefes Günler günleri, yıllar yılları kovalayarak geçiyor zaman Dünyanın döngüsünde, yeri geliyor kendini unutuyor insan Bir nefeslik can taşıyan bedende, koşturuyor durmadan Onca yaptığının bir kefen uğruna olduğunun, farkına bile varmadan Her şeyin sonu, alacağın son nefese bakar Yaptığın onca şey, geriden sana el sallar Değdi mi, değmedi mi diye düşünürken Keşkelerin...