Masal Diyarı

Yarım Kalan Sevda Gönül bahçesine girmiş bir güzel Gezer aheste aheste Sevgi sözcüğünden bi haber Bakar aheste aheste Dildedir gönlün sözü, diyecek yar arar Yari gören gönlü heyecan sarar Gözden, gönle giden yare, sevda seli akar Sele kapılan yar, sevene gönlünü açar Utanma güzelim, aşkın kapısı olmaz Kapıyı çalan aşka, sevda sorulmaz Seversin ya da sevmez, buna kimse...

Geçmiş Çocuk olmak vardı şimdi.    Umarsızca çimlerde koşmak…  Ne dert, ne de tasa.  Tertemiz, masum…  Sadece anne ve baba…  Her şeyden uzak.  Çocuk olmak vardı şimdi…. Yazan: enpratikkadin

Sevmek güzel şeydir. Sevildiğini bilmek daha güzel. Bekler insan. Sevmeyi de, sevilmeyi de. Ve öyle bir şey olur ki. Kalp sevdi mi dinlemez hiç bir şeyi. Güneş o an daha parlak, bulutlar daha beyaz, ağaçlar daha yeşil görünür. Baktığı her yer aydınlık, dokunduğu her şey mutluluk dolar. Sevgili Sevdiğinin sevdiğini bilince. Kalbin gözü kör, dili lâl olur…  Yazan: enpratikkadin

Görmezden gelmeye çalışıyordu hayatı. Yağan yağmurun altında ıslanırken, dertlerini bir bir bırakıyordu damlalara. Durmasın istiyordu hiç. Kendini bu kadar huzurlu hissetmemişti çünkü uzun zamandır. Kandırmacaydı aslında bu yağış. Hayatın içinde varolan, gerçekliğin ta kendisi olan bir kandırmacaydı. Olsun diyordu genede. Anlık bile olsa ne güzel bir şeymiş mutlu olmak,...

Kocaman dünyanın acımasız ve yer yer vefalı sunumları içerisine doğdu çocuk. Her şeyden bir haber yaşıyordu. Hayat çocuklara güzel denilirdi ya, tam da onun tadını çıkartıyordu. Zaman beklemiyordu tabi, hızla geçiyor, birbirini kovalayan yıllar, herkesten, her şeyden bir şeyler çalıyordu. Onun içinde böyle oldu, hayatın değişmeyen düzeneği içinde. Ne ara büyüdü ve ne ara bu...

Yalnızlığımın içinde ben Konuşmama zamanıydı artık. Susmak gerekiyordu. Kırılan kalbin içi acıyor ama diyemiyordu. Anlayanı yoktu. Farklıydı bakışlar, farklıydı bekleyişler. O aslında çok bir şey istemiyordu. Sadece duyulmak istiyor, duyulduğunun belli olmasını bekliyordu. Konuşuyordu yalnızlığının verdiği suskunlukla sürekli. Bazen kendisi bile kızıyordu kendine, sus artık...