Dönersin Diye

Kocaman dünyanın acımasız ve yer yer vefalı sunumları içerisine doğdu çocuk. Her şeyden bir haber yaşıyordu. Hayat çocuklara güzel denilirdi ya, tam da onun tadını çıkartıyordu. Zaman beklemiyordu tabi, hızla geçiyor, birbirini kovalayan yıllar, herkesten, her şeyden bir şeyler çalıyordu. Onun içinde böyle oldu, hayatın değişmeyen düzeneği içinde. Ne ara büyüdü ve ne ara bu...

Acımasız Vefa İnsanlar bilmiyordu kıymet. Hep almayı öğrenmişlerdi. Bir şey istendiğinde verilen cevap hep aynıydı. "Öffffff" Evet öfff. Bunu iyi biliyorlardı. Belkide en  iyi bildikleri şey buydu. Acımasızlardı. Verilene o kadar çabuk alışıyorlardı ki, bunun sonucu da çabuk tüketiyorlar ve hep yenisini bekliyorlardı. Düşünmüyorlardı hiç. Anlamıyorlar ya da anlamak...

Bencil İnsan İnsan doğasında var "bencillik". Kimi farkında, kimi değil. Sorsanız ben "bencil" değilim der herkes. Biri ile konuşsanız, sensin bencil der. Kötü bir şey midir bu bencillik? Bana sorarsanız duruma göre değişir. Bazen öyle olmak gerekir.  Herkesin hayatı farklıdır. Yaşantısı, beklentileri, özlemleri. Bu durum insanı farkında olmadan etkiler. Onu bazen çok...

Giden Sevgili Olmadı be güzelim Olmadı işte Sordum kendime Cevapları aradım Ya sendin cevap ya ben Ama ben bulamadım Belki de bulmak istemedim Ne sana sorabildim Ne de kendim cevap verebildim Tek cevap vardı aslında Olmadı be güzelim Olmadı işte ?... Yazan: enpratikkadin

Geçmiş Çocuk olmak vardı şimdi.    Umarsızca çimlerde koşmak…  Ne dert, ne de tasa.  Tertemiz, masum…  Sadece anne ve baba…  Her şeyden uzak.  Çocuk olmak vardı şimdi…. Yazan: enpratikkadin

SEVMEK Sever insan, umarsızca ve çılgınca Düşünmeden sever.. Sevdiğini hep yanında ister Doymadan ona bakmak, Bakıp doyamamak Bu mudur sevmek der Gerçekten ona doyamamak mıdır? Yoksa onun varlığında onun yokluğunu anlamak mıdır? Nasıl olur da bu kadar sever?  Ve nasıl olur da bu kadar sevilir? Açıklayamaz hayatın kendisi gibi Sonuçta sevmekte hayat değil midir? Fazla...