Yürek Yangını

Hayatın gülen yüzüne inat Ağlamak geliyor bugün gene içimden. Bağıra bağıra, hıçkıra hıçkıra... Kime neye bu isyan, bu haykırış? Güneş olağanca güzelliği ile her zamanki gibi gülümserken, kuşlar mutluluğun şarkısını hep bir ağızdan söylerken, nedir bendeki bu karanlık? Hayatın güzelliklerine inat yapar gibi, bugünde hüzünlü bende gök yüzü. İsyan edercesine bir sağırlık ve...

Özde İnsan Hayatın içinde, benim diyerek yaşıyor  Kendini görmüyor, bencilce bekliyor Kapısını çalan kısmet sandığı misafire Düşünmeden, gönül kapısını bile açıyor insan Sevgi, özveri, güven duygusundan uzak Düşünce pınarından bir yudum almaktan ırak Kendine düşkün, ben merkezli  Aklınca, mutlu olduğunu sanıyor insan Akıllı olmak, bakmak, baktığını anlamak Çok söz söylemeden...

Aşkın Baharı Sessizlikten gelen fısıltı uyandırdı her yeri Güneşin parıltısı, açtırdı çiçekleri Yeni günün sabahı, merhaba deyince Topraktan yansıdı aşkın enerjisi Yüzlere vuran, aşk yansısı Bağlar kalpleri, sevgi yumağı ile Sevgisiz olmaz gönül Açan gülün gölgesinde Yalnızlığı sevmez kimse, umut olsun ister içinde Kaybolma korkusu ile tutunur bir sevgiye Suskun yürek, dile...

Yazın güzeli "tatil" Yaz geldi hatta bitiyor belki de. Sıcak havaların üzerimizdeki etkisini bir parça azaltmak, koca bir yılın yoğun ve stresli geçen koşuşturmasını üzerimizden atabilmek için, yapılacak en güzel iş, tatile çıkmak. Kimimiz için tatil, deniz kenarında olmak, kimimiz için sabah erken kalkma zorunluluğu olmadan saatlerce uyumak, kimimiz içinse sevdiklerimizin...

SEVMEK Sever insan, umarsızca ve çılgınca Düşünmeden sever.. Sevdiğini hep yanında ister Doymadan ona bakmak, Bakıp doyamamak Bu mudur sevmek der Gerçekten ona doyamamak mıdır? Yoksa onun varlığında onun yokluğunu anlamak mıdır? Nasıl olur da bu kadar sever?  Ve nasıl olur da bu kadar sevilir? Açıklayamaz hayatın kendisi gibi Sonuçta sevmekte hayat değil midir? Fazla...

Yalnızlığımın içinde ben Konuşmama zamanıydı artık. Susmak gerekiyordu. Kırılan kalbin içi acıyor ama diyemiyordu. Anlayanı yoktu. Farklıydı bakışlar, farklıydı bekleyişler. O aslında çok bir şey istemiyordu. Sadece duyulmak istiyor, duyulduğunun belli olmasını bekliyordu. Konuşuyordu yalnızlığının verdiği suskunlukla sürekli. Bazen kendisi bile kızıyordu kendine, sus artık...