Giden Sevgili

Aşkın Baharı Sessizlikten gelen fısıltı uyandırdı her yeri Güneşin parıltısı, açtırdı çiçekleri Yeni günün sabahı, merhaba deyince Topraktan yansıdı aşkın enerjisi Yüzlere vuran, aşk yansısı Bağlar kalpleri, sevgi yumağı ile Sevgisiz olmaz gönül Açan gülün gölgesinde Yalnızlığı sevmez kimse, umut olsun ister içinde Kaybolma korkusu ile tutunur bir sevgiye Suskun yürek, dile...

Yalnızlığımın içinde ben Konuşmama zamanıydı artık. Susmak gerekiyordu. Kırılan kalbin içi acıyor ama diyemiyordu. Anlayanı yoktu. Farklıydı bakışlar, farklıydı bekleyişler. O aslında çok bir şey istemiyordu. Sadece duyulmak istiyor, duyulduğunun belli olmasını bekliyordu. Konuşuyordu yalnızlığının verdiği suskunlukla sürekli. Bazen kendisi bile kızıyordu kendine, sus artık...

Sevgiliye Özlem Özledim be can cazım Hemde nasıl özledim... Bekliyorum kapıda. Başım yukarıda, havayı kokluyorum. Olur ya hani.. Hani o rüzgar var ya, deli rüzgar Belki diyorum, belki Senden ufacık bir koku getirir Rüzgar için ufak dünya için ufak Ama benim için kocaman Kocaman bir koku Aşkı barındıran Özlemi barındıran Hasreti barındıran Şu saklı yüreğime  Minik bir avuntu...

Ömür Gözler  yolda umutla bekler    Ancak ne gelen vardııııır ne de giden.  Tam vazgeçecektir  ki  Umutsuzluğun umudu seslenir         ….BEKLE.... Yazan: enpratikkadin

Farkında olmadığımız alışkanlıklar nelerdir? Herkesin hayatında olmaz ise olmazları mutlaka vardır. Bu olmazlar kişilerin yaşantıları, hayat tarzları ve beklentileri ile bağlantılıdır. Kimisinin olmaz ise olmazı her gün içtiği bir fincan kahve, kimisinin yarım saat fırsat bulduğunda yaptığı şekerleme (uyku), kimisinin kısa bir mesaj ve kimisinin de müzik... Bu liste bu...

Eskiden bayramların çocuksu saflığı Bir bayram arifesine daha gözlerimi açtım. Yarın ramazan bayramı (şeker bayramı) ve hala çocuklar kadar heyecanlanıyorum. Bayram coşkusu benim için hep başka olmuştur. Evin en ufağı olarak herkesin elini öpüp bayram harçlığı toplamak herhalde tarif edilemeyecek en keyifli duygudur.  Her bayram bir araya gelindiğinde büyüklerimiz hep eski...