Yürek Yangını

Anlatmak sevdiğini Hangi yaşta, nere de olursa olsun sevmeli insan.  Neyi nasıl sevdiği değil önemli olan.  Sadece sevmesi.  Sevdiğini söyleyebilmeli sevdiğine.  Anlatmalı içindeki yangını.  Anlatmalı ki o yangın küle dönmesin, anlatmalı ki o yangın zamanla sönmesin.  Söner mi hiç.  Bu kadar yürekten bir sevda biter mi?  Bitmez elbet.  Bazen küçük bir resimdir yüreğin...

Yüreğin Sesi Kim demiş ki sevmez diye, özlemez diye Delicesine tapmaz diye, yapamaz diye Seni görünce uzaktan Tutuldum, en içten, yürekten sana inan Benimde bir sevgilim var artık, haykırdım dünyaya Kalbim hep onun için atar, bütün aşklar feryada İnsan böyle sevince, görmüyormuş hiç bir şey Bekler mahşere kadar, özleyen yürek derbeder Yazan: Sade

Hasret çalacak kapıyı kısa süre sonra. Uğurlayacak tekrar sevdasını uzaklara.  Beklemek ile geçecek ömrü.  Gözler puslu, kulak telefonda... Yine geldi ayrılık zamanı. İstenmeye istenmeye gidilen o yolların, ucunda başladı geri sayım. Öfff demek geliyor içimden. Yinemi yaa... Hani bitmeyen sonlardan biriydi bu gidişin başlangıcı? Nafile ki söylenmek. Gidilecek yolun rotası...

Sevdanın dansı Güzeldi bugün yine, dünden farkı yok. Yeni günün sabahında doğan güneşe merhaba diyordu gözlerim. İçimde hüzün yoktu bugün. Tam aksine " içime sığmazlık" hakimdi tüm vücuduma. Gök yüzü bana gülümsüyordu günaydın diyerek. Kuşlar ilk ışıklarla gelmişlerdi bahçeme. Herkes ve her yer bugün başka güzel, bu gün başka aydınlıktı sanki. Bu güzel günün selamlamasıyla...

Sevmek güzel şeydir. Sevildiğini bilmek daha güzel. Bekler insan. Sevmeyi de, sevilmeyi de. Ve öyle bir şey olur ki. Kalp sevdi mi dinlemez hiç bir şeyi. Güneş o an daha parlak, bulutlar daha beyaz, ağaçlar daha yeşil görünür. Baktığı her yer aydınlık, dokunduğu her şey mutluluk dolar. Sevgili Sevdiğinin sevdiğini bilince. Kalbin gözü kör, dili lâl olur…  Yazan: enpratikkadin

Sonsuzluğa Davet Ne kadar güzelmiş aslında hayat Ne güzel kokarmış çiçekler Yağmur hiç ıslatmazmış aslında Dertler aslıda nazar boncuğuymuş Seninle geçen zaman ne kısa Sensiz dakikalar ne kadar uzunmuş Ağacın ne çok yeşili Göğün ne çok mavisi Aşkın ne çok hasreti Maşukun ne çok sevgisi varmış Bir güneş ancak güne böyle güzel doğar Bir yağmur ancak toprağa böyle hayat verir...