Sevdanın Acımayan Hali

BEKLEMEK Gönül yorgun  Gönül kırgın Bekler kapıda  Dalgın dalgın Olur da biri gelir  Açar kapıyı Gönlün gönlü olur Beklemek zor ama Gelene mi daha zor  Yoksa bekleyene mi Bilmez kimse  Bilmez ama bekler Gelsin beklenen der  Açsın gönlün kapısını Bekleyenin de  Bekletenin de  Gönlü dinlensin Dinlensin ki hasret gitsin Özlem bitsin Gönülden gönüle gidenler Tezelden birleşsin...

10 Şubat ….. 365 günün en güzeli, en yakışıklısı….. İçimde güller açtı Karşıma sevda çıktı Beni benden aldı Ömrüme ömür kattı Beyazlar içinde en güzel günü yaşattı….. Gözler  yolda umutla bekler.  Ancak ne gelen vardııııır ne de giden. Tam vazgeçecektir  ki umutsuzluğun umudu seslenir ….BEKLE.... İnsan bazen her şeyin masallardaki gibi olmasını umut ediyor. Gözlerini kapatıp...

Uyanış Sessizliğe büründü içim yaprakların rengiyle Beklemekteydi gideni gözler yalnızlığın sesinde Sabretmek gerek diyordu kendine, sabretmek gerek Zamanı düşünmeden beklemek Bu gün yere düşen yapraklar Doğuracak zamanı gelince yenilerini Uyuyan iç uyanacak o zaman bahara Beklemenin ardındaki güneş Sessizliği bozacak  Güldürecek sabredenin sararan yüzünü  Hayat yeniden can...

Ömür Hırsızı Ömrümden ömür çalıyorsun eyy gafil Uzak dur benden Uzak dur ki aldığın ömürleri Ve kalan ömrünü almayayım senden. Kalp hırsızısın sen Sadece çalarsın Geriye dönüp bakmazsın Ne haldedir sormazsın Kısaca hiç oralı olmazsın Gel diyorum gelmiyorsun Sev diyorum istemiyorsun Sadece ve sadece ömrümden ömür alıyorsun Beni yavaş yavaş öldürüyorsun Kıyamam diyorsun bazen...

Gözlerin Dili Birazdan kapıdan çıkıp gideceksin Ardıma baktığımda, yalnızlığım gülümseyecek bana Gözlerimin içinde saklanan hüzün Damla damla akacak, arkandan bakarak yollara Gene bekleyecek, döner umudu ile tekrara düşerek Bu defa zaman gülümseyecek, beklemenin çaresi yok, gitti gelmez diyerek Umut bu, sözle söz geçmez ki gönle Cihan inlese vazgeçmez, gönlün gözü bekleyişte...

Son Nefes Günler günleri, yıllar yılları kovalayarak geçiyor zaman Dünyanın döngüsünde, yeri geliyor kendini unutuyor insan Bir nefeslik can taşıyan bedende, koşturuyor durmadan Onca yaptığının bir kefen uğruna olduğunun, farkına bile varmadan Her şeyin sonu, alacağın son nefese bakar Yaptığın onca şey, geriden sana el sallar Değdi mi, değmedi mi diye düşünürken Keşkelerin...