Sevdanın Acımayan Hali

Hasret çalacak kapıyı kısa süre sonra. Uğurlayacak tekrar sevdasını uzaklara.  Beklemek ile geçecek ömrü.  Gözler puslu, kulak telefonda... Yine geldi ayrılık zamanı. İstenmeye istenmeye gidilen o yolların, ucunda başladı geri sayım. Öfff demek geliyor içimden. Yinemi yaa... Hani bitmeyen sonlardan biriydi bu gidişin başlangıcı? Nafile ki söylenmek. Gidilecek yolun rotası...

Sevgiliye Özlem Özledim be can cazım Hemde nasıl özledim... Bekliyorum kapıda. Başım yukarıda, havayı kokluyorum. Olur ya hani.. Hani o rüzgar var ya, deli rüzgar Belki diyorum, belki Senden ufacık bir koku getirir Rüzgar için ufak dünya için ufak Ama benim için kocaman Kocaman bir koku Aşkı barındıran Özlemi barındıran Hasreti barındıran Şu saklı yüreğime  Minik bir avuntu...

BEKLEMEK Gönül yorgun  Gönül kırgın Bekler kapıda  Dalgın dalgın Olur da biri gelir  Açar kapıyı Gönlün gönlü olur Beklemek zor ama Gelene mi daha zor  Yoksa bekleyene mi Bilmez kimse  Bilmez ama bekler Gelsin beklenen der  Açsın gönlün kapısını Bekleyenin de  Bekletenin de  Gönlü dinlensin Dinlensin ki hasret gitsin Özlem bitsin Gönülden gönüle gidenler Tezelden birleşsin...

Hayatın Tadıdır Acılar, Zorluklar İnsan hayatında en zor şey nedir diye sorsanız, herkes kendi yaşadığı zorluktan bahseder. Yani herkesin derdi kendine büyüktür diğer anlamda. Zorluklar olmayınca da hayatın tadı çok anlaşılmıyor aslında. İnsanı kamçılayan veya yer yer yıkan zorluklar, ayakların daha sağlam basmasını veya bir şeyleri fark etmesine vesile oluyor.  Onunda...

Sonsuzluğa Davet Ne kadar güzelmiş aslında hayat Ne güzel kokarmış çiçekler Yağmur hiç ıslatmazmış aslında Dertler aslıda nazar boncuğuymuş Seninle geçen zaman ne kısa Sensiz dakikalar ne kadar uzunmuş Ağacın ne çok yeşili Göğün ne çok mavisi Aşkın ne çok hasreti Maşukun ne çok sevgisi varmış Bir güneş ancak güne böyle güzel doğar Bir yağmur ancak toprağa böyle hayat verir...

Ömür Gözler  yolda umutla bekler    Ancak ne gelen vardııııır ne de giden.  Tam vazgeçecektir  ki  Umutsuzluğun umudu seslenir         ….BEKLE.... Yazan: enpratikkadin