Kalp ve Acı

Sevgiliye Özlem Özledim be can cazım Hemde nasıl özledim... Bekliyorum kapıda. Başım yukarıda, havayı kokluyorum. Olur ya hani.. Hani o rüzgar var ya, deli rüzgar Belki diyorum, belki Senden ufacık bir koku getirir Rüzgar için ufak dünya için ufak Ama benim için kocaman Kocaman bir koku Aşkı barındıran Özlemi barındıran Hasreti barındıran Şu saklı yüreğime  Minik bir avuntu...

BEKLEMEK Gönül yorgun  Gönül kırgın Bekler kapıda  Dalgın dalgın Olur da biri gelir  Açar kapıyı Gönlün gönlü olur Beklemek zor ama Gelene mi daha zor  Yoksa bekleyene mi Bilmez kimse  Bilmez ama bekler Gelsin beklenen der  Açsın gönlün kapısını Bekleyenin de  Bekletenin de  Gönlü dinlensin Dinlensin ki hasret gitsin Özlem bitsin Gönülden gönüle gidenler Tezelden birleşsin...

Mutluluğa Sarılış Yeni bir candı o, gönüllere hayat veren Yüreklere umut serpip, yüzleri güldüren Uzun bekleyişin ardından, merak içinde Yolunu bekleyenlere merhaba diyen Hüznü de aldı yürekten, kederi de Gözlerdeki yaşı dindirdi yumuk gözleri ile Minik elleri ile tutunca annesini Yürekten aktı annenin çağlayan sevgisi Bir ufak nefesti, hayatı sevdiren Gelecekten umut...

Yarım Kalan Sevda Gönül bahçesine girmiş bir güzel Gezer aheste aheste Sevgi sözcüğünden bi haber Bakar aheste aheste Dildedir gönlün sözü, diyecek yar arar Yari gören gönlü heyecan sarar Gözden, gönle giden yare, sevda seli akar Sele kapılan yar, sevene gönlünü açar Utanma güzelim, aşkın kapısı olmaz Kapıyı çalan aşka, sevda sorulmaz Seversin ya da sevmez, buna kimse...

Sabır ve Zaman Bazen öyle anlar olur ki, geriye dönüp bakınca keşkeler dizilir insanın karşısına. Ne onları değiştirmek mümkündür, ne de onlardan kurtulmak. Kimisi can acıtır, kimisi pişmanlık uyandırır, kimisi de iyi ki dedirtir. Ve bazen o keşkeler de öyle insanlar yer almıştır ki, onlara söylenecek tek şey... Kimine Ömrünü Verirsin Kimine ise Sadece Zaman Biçersin......

Eskiyen Eşyalar Evimize veya kendimize aldığımız "eşyalar" zaman içerisinde yıpranırlar. Yıpranmanın haricinde bazı eşyalarında modası geçer. İnsanın doğasında sürekli bir şeyler alma vardır. Bazen ihtiyaçtan, bazen ise sadece almış olmak için.  Benim kullandığım her eşya zaman geçtikçe daha da değerleniyor. Gözümdeki kıymeti ve önemi artıyor. Bu en ufak diyebileceğiniz bir...