Kalp ve Acı

Özde İnsan Hayatın içinde, benim diyerek yaşıyor  Kendini görmüyor, bencilce bekliyor Kapısını çalan kısmet sandığı misafire Düşünmeden, gönül kapısını bile açıyor insan Sevgi, özveri, güven duygusundan uzak Düşünce pınarından bir yudum almaktan ırak Kendine düşkün, ben merkezli  Aklınca, mutlu olduğunu sanıyor insan Akıllı olmak, bakmak, baktığını anlamak Çok söz söylemeden...

Dönersin Diye                                                         İnsan, ayrılınca anlarmış sevmenin anlamını Seven insan anlarmış, ayrılığın acısını, beraberliğin tadını Yıllar boyu bekledim, çıkmadın aklımdan Sen ayrılmak zorundaydın, ben ise kalmak Seven beklermiş ölene kadar, belki bir gün döner diye Bakmışsın, dönmüşsün ve işte o gün güneş, benim için doğar O zaman...

Karanlıktan uyanır birden insan Ve anlar gerçeği o zaman Yanlıştır bildiği her şey şimdiye kadar Giden gitmiş, ölen ölmüştür çoktan Ey sevda yangını yürek Gezersin deli gibi baharda Sevecek bir kalp, tutacak bir el ararsın Ararsın da, tuttuğun el o yüreği taşır mı, anlamazsın Değiştirir insanı, yüreğe giren sevda Değiştirir insanı, anlam veremediği dünya Gerek yok bunca...

İnsanız İşte Kendini bilmeyene, arkanı dönüp gidersin, sorana tanımıyorum dersin Kimdi o derler ise, kim kimdi der, kapıyı örtersin Haddinin sınırını bilmeyene, aynaya dön dersin Aynada kendini görmeyene, yolun açık olsun der, kapıyı örtersin Sorsan ben merkezinde yaşıyordur hayatı, görmez kendi cephelinde olanı Bencilliği yüzüne vurmuş, anlamaz suratına açıkça vurulanı...

Bekleneni Beklemek Umutla Gözler uzaklara dalıyor her gün. Belli ki bir beklenen var. Anahtar tıkırtısı ile birlikte kapı açılsa ve bekleyiş son bulsa. Herkesin mutlaka bu şekilde bekledikleri vardır hayatında. Umudun yeşerdiği o tatlı ve heyecanlı bekleyiş, içinde o kadar çok şey barındırır ki, insan beklemekten hiç  bıkmaz.  Her gün yataktan bu bekleyiş heyecanı ile...

Gölge Gün doğmaya başlar İnsanlar koşuşturmaya Gün biter İnsanlar evlerine döner Ya ben..  Kalırım yalnızlığımla Birden sokak lambaları yanar Benim için gün bitmeden başlar Sonra o sessiz karanlıktan Arkadaşım tek dostum çıkar O yokluğunun sırlarını  Ben günün sırlarını anlatırım  Zaman akar, koşuşturmalar tekrar başlar Tek sırdaşım gider Kalırım gene yalnızlığımla Beklerim...