Sevdanın Son Nefesi

Ömür Hırsızı Ömrümden ömür çalıyorsun eyy gafil Uzak dur benden Uzak dur ki aldığın ömürleri Ve kalan ömrünü almayayım senden. Kalp hırsızısın sen Sadece çalarsın Geriye dönüp bakmazsın Ne haldedir sormazsın Kısaca hiç oralı olmazsın Gel diyorum gelmiyorsun Sev diyorum istemiyorsun Sadece ve sadece ömrümden ömür alıyorsun Beni yavaş yavaş öldürüyorsun Kıyamam diyorsun bazen...

Anlatmak sevdiğini Hangi yaşta, nere de olursa olsun sevmeli insan.  Neyi nasıl sevdiği değil önemli olan.  Sadece sevmesi.  Sevdiğini söyleyebilmeli sevdiğine.  Anlatmalı içindeki yangını.  Anlatmalı ki o yangın küle dönmesin, anlatmalı ki o yangın zamanla sönmesin.  Söner mi hiç.  Bu kadar yürekten bir sevda biter mi?  Bitmez elbet.  Bazen küçük bir resimdir yüreğin...

Sevgilinin Seslenişi Seni seviyorum Sanki çağlayan bir şelale gibi Seviyorum seni Karanlıktan ışığa çıkar gibi Seni seviyorum Düşünürken ölümü, hayata bağlanır gibi Seviyorum seni Yalın ayak yağmurda yürürken  Ayazda sadece güneşi düşünen bir çocuk gibi Seni seviyorum İçimdeki kış üşürken, doğan güneş gibi Seviyorum seni Kirpiklerimin, sevgi dolu yaşlara sarıldığı gibi Seni...

Karanlıktan uyanır birden insan Ve anlar gerçeği o zaman Yanlıştır bildiği her şey şimdiye kadar Giden gitmiş, ölen ölmüştür çoktan Ey sevda yangını yürek Gezersin deli gibi baharda Sevecek bir kalp, tutacak bir el ararsın Ararsın da, tuttuğun el o yüreği taşır mı, anlamazsın Değiştirir insanı, yüreğe giren sevda Değiştirir insanı, anlam veremediği dünya Gerek yok bunca...

Zamanın Akışı Uyanırsın bir sabah bakarsın ki her şey değişmiş. Ne olmuştur da hiç anlamadan, farkına bile varmadan her şey bu kadar yabancılaşmıştır. Düşünürsün.. Anlam bulmaya çalışırsın. Boş boş etrafına bakarsın. Birden o baktığın etrafta gözüne tanıdık bir şey takılır. Duraklarsın bir anda. İrkilirsin. İlk başta inanmak çok zor gelir, ama...

Sonsuzluğa Davet Ne kadar güzelmiş aslında hayat Ne güzel kokarmış çiçekler Yağmur hiç ıslatmazmış aslında Dertler aslıda nazar boncuğuymuş Seninle geçen zaman ne kısa Sensiz dakikalar ne kadar uzunmuş Ağacın ne çok yeşili Göğün ne çok mavisi Aşkın ne çok hasreti Maşukun ne çok sevgisi varmış Bir güneş ancak güne böyle güzel doğar Bir yağmur ancak toprağa böyle hayat verir...