Hayat

Geçmiş Çocuk olmak vardı şimdi.    Umarsızca çimlerde koşmak…  Ne dert, ne de tasa.  Tertemiz, masum…  Sadece anne ve baba…  Her şeyden uzak.  Çocuk olmak vardı şimdi…. Yazan: enpratikkadin

Hayatın Tadıdır Acılar, Zorluklar İnsan hayatında en zor şey nedir diye sorsanız, herkes kendi yaşadığı zorluktan bahseder. Yani herkesin derdi kendine büyüktür diğer anlamda. Zorluklar olmayınca da hayatın tadı çok anlaşılmıyor aslında. İnsanı kamçılayan veya yer yer yıkan zorluklar, ayakların daha sağlam basmasını veya bir şeyleri fark etmesine vesile oluyor.  Onunda...

ÖZLEM  Biliyorsun, seni ne kadar çok sevdiğimi Yıllarca umutla beklediğimi Kalmadı artık  tahammülüm İnan, sana çok kırıldı gönlüm. Ama elbet erermiş sabredenler murada Allah acısın artık bana da Beklemekten yoruldum yeter, bitsin bu çile Ne olur bana gel de Yüzü gülsün bu garibin de. Yazan: Sade

Acımasız Vefa İnsanlar bilmiyordu kıymet. Hep almayı öğrenmişlerdi. Bir şey istendiğinde verilen cevap hep aynıydı. "Öffffff" Evet öfff. Bunu iyi biliyorlardı. Belkide en  iyi bildikleri şey buydu. Acımasızlardı. Verilene o kadar çabuk alışıyorlardı ki, bunun sonucu da çabuk tüketiyorlar ve hep yenisini bekliyorlardı. Düşünmüyorlardı hiç. Anlamıyorlar ya da anlamak...

Özde İnsan Hayatın içinde, benim diyerek yaşıyor  Kendini görmüyor, bencilce bekliyor Kapısını çalan kısmet sandığı misafire Düşünmeden, gönül kapısını bile açıyor insan Sevgi, özveri, güven duygusundan uzak Düşünce pınarından bir yudum almaktan ırak Kendine düşkün, ben merkezli  Aklınca, mutlu olduğunu sanıyor insan Akıllı olmak, bakmak, baktığını anlamak Çok söz söylemeden...

Anlatmak sevdiğini Hangi yaşta, nere de olursa olsun sevmeli insan.  Neyi nasıl sevdiği değil önemli olan.  Sadece sevmesi.  Sevdiğini söyleyebilmeli sevdiğine.  Anlatmalı içindeki yangını.  Anlatmalı ki o yangın küle dönmesin, anlatmalı ki o yangın zamanla sönmesin.  Söner mi hiç.  Bu kadar yürekten bir sevda biter mi?  Bitmez elbet.  Bazen küçük bir resimdir yüreğin...