Ömür Hırsızı

Yarım Kalan Sevda Gönül bahçesine girmiş bir güzel Gezer aheste aheste Sevgi sözcüğünden bi haber Bakar aheste aheste Dildedir gönlün sözü, diyecek yar arar Yari gören gönlü heyecan sarar Gözden, gönle giden yare, sevda seli akar Sele kapılan yar, sevene gönlünü açar Utanma güzelim, aşkın kapısı olmaz Kapıyı çalan aşka, sevda sorulmaz Seversin ya da sevmez, buna kimse...

Evlilikte özveri Birini çok sevmek yetmiyor bazen. Hani kuru kuruya sevgi karın doyurmaz derler ya, çok doğru bir sözdür. Benim burada bahsettiğim parasal açıdan bir yokluk üzerine kurulan sevgi değil. İlk anlaşılan bu sözü söyleyince budur. Benim bahsettiğim sadece seviyorum deyip, başka hiç bir şey yapmamaktır. Bir arkadaşlarının aracılığı ile tanıştılar uzun zaman önce....

Acımasız Vefa İnsanlar bilmiyordu kıymet. Hep almayı öğrenmişlerdi. Bir şey istendiğinde verilen cevap hep aynıydı. "Öffffff" Evet öfff. Bunu iyi biliyorlardı. Belkide en  iyi bildikleri şey buydu. Acımasızlardı. Verilene o kadar çabuk alışıyorlardı ki, bunun sonucu da çabuk tüketiyorlar ve hep yenisini bekliyorlardı. Düşünmüyorlardı hiç. Anlamıyorlar ya da anlamak...

Ömürlük Aşk Gözlerin bir Ahu, denizlerin ışıltısı gibi Dudakların baldan çalmış,yarin sevdası gibi Kıskanan gönüller, yanında seni ister Gönlün çaresi olsa, sevdiğini yanında ister Ah be gönlüm, giderken sormadın Seven gönlü ardında, yanık bıraktın Biçare gözlerim, her yerde seni arar Sevdim diye herkes bana, deli diye bakar Delilik sevdada ise varsın desinler Ömrümü...

Anlatmak sevdiğini Hangi yaşta, nere de olursa olsun sevmeli insan.  Neyi nasıl sevdiği değil önemli olan.  Sadece sevmesi.  Sevdiğini söyleyebilmeli sevdiğine.  Anlatmalı içindeki yangını.  Anlatmalı ki o yangın küle dönmesin, anlatmalı ki o yangın zamanla sönmesin.  Söner mi hiç.  Bu kadar yürekten bir sevda biter mi?  Bitmez elbet.  Bazen küçük bir resimdir yüreğin...

Yalnızlığın içinde kaybolmuş bir insan. Baharın müjdecisi leylekleri bekliyor gözleri havada. İçindeki çocuğu uyandırıp, yalnızlığına arkadaş yapmak için. Zaman hızla akıyor ve o bunu her defasında bıkmadan tekrarlıyor. Belkide farkında olmadan tekrara düşüyor her şeyden bi haber. Neden bahar uyandırıyor her şeyi, neden diğer zamanlar hep uykuda hayat. Buna ayak uydurmak...