Sevgiliye Sesleniş

Hasret çalacak kapıyı kısa süre sonra. Uğurlayacak tekrar sevdasını uzaklara.  Beklemek ile geçecek ömrü.  Gözler puslu, kulak telefonda... Yine geldi ayrılık zamanı. İstenmeye istenmeye gidilen o yolların, ucunda başladı geri sayım. Öfff demek geliyor içimden. Yinemi yaa... Hani bitmeyen sonlardan biriydi bu gidişin başlangıcı? Nafile ki söylenmek. Gidilecek yolun rotası...

Eskiden bayramların çocuksu saflığı Bir bayram arifesine daha gözlerimi açtım. Yarın ramazan bayramı (şeker bayramı) ve hala çocuklar kadar heyecanlanıyorum. Bayram coşkusu benim için hep başka olmuştur. Evin en ufağı olarak herkesin elini öpüp bayram harçlığı toplamak herhalde tarif edilemeyecek en keyifli duygudur.  Her bayram bir araya gelindiğinde büyüklerimiz hep eski...

Rüya İnsan bazen her şeyin masallardaki gibi olmasını umut ediyor. Gözlerini kapatıp açınca her şey istediği gibi olmuş. Ama gerçeklik buna izin vermiyor.  Ve her zamanki gibi birçok umut masallarda kaybolup gidiyor... Yazan: enpratikkadin

Sevmek güzel şeydir. Sevildiğini bilmek daha güzel. Bekler insan. Sevmeyi de, sevilmeyi de. Ve öyle bir şey olur ki. Kalp sevdi mi dinlemez hiç bir şeyi. Güneş o an daha parlak, bulutlar daha beyaz, ağaçlar daha yeşil görünür. Baktığı her yer aydınlık, dokunduğu her şey mutluluk dolar. Sevgili Sevdiğinin sevdiğini bilince. Kalbin gözü kör, dili lâl olur…  Yazan: enpratikkadin

Eskiyen Eşyalar Evimize veya kendimize aldığımız "eşyalar" zaman içerisinde yıpranırlar. Yıpranmanın haricinde bazı eşyalarında modası geçer. İnsanın doğasında sürekli bir şeyler alma vardır. Bazen ihtiyaçtan, bazen ise sadece almış olmak için.  Benim kullandığım her eşya zaman geçtikçe daha da değerleniyor. Gözümdeki kıymeti ve önemi artıyor. Bu en ufak diyebileceğiniz bir...

Yalnızlığımın içinde ben Konuşmama zamanıydı artık. Susmak gerekiyordu. Kırılan kalbin içi acıyor ama diyemiyordu. Anlayanı yoktu. Farklıydı bakışlar, farklıydı bekleyişler. O aslında çok bir şey istemiyordu. Sadece duyulmak istiyor, duyulduğunun belli olmasını bekliyordu. Konuşuyordu yalnızlığının verdiği suskunlukla sürekli. Bazen kendisi bile kızıyordu kendine, sus artık...