Geçmişe Sitem

Platonik Sevda Dağlıyor içinin acısı, toprağı yeşertiyor göz yaşları Atmak istiyor kafasından bitmeyen sevdayı Dursun artık, bu acıtan ızdırap lal etmeden feryadı Yaraya çare olsun çölde beliren serap, Azrail almadan canını  Ne zormuş böyle sevda çekmek, bilmeden olmayanı beklemek Bile bile kendine acı çektirip, gene de vazgeçememek Demişlerdi yapma, üzülürsün, bakmaz...

Sevgilinin Seslenişi Seni seviyorum Sanki çağlayan bir şelale gibi Seviyorum seni Karanlıktan ışığa çıkar gibi Seni seviyorum Düşünürken ölümü, hayata bağlanır gibi Seviyorum seni Yalın ayak yağmurda yürürken  Ayazda sadece güneşi düşünen bir çocuk gibi Seni seviyorum İçimdeki kış üşürken, doğan güneş gibi Seviyorum seni Kirpiklerimin, sevgi dolu yaşlara sarıldığı gibi Seni...

Baharda çalışmak bir başka güzel Bahar geldi. Etrafıma bakıyorum herkes bir coşku içerisinde. Kimi bunun farkında kimisi farkında değil. Her gün farklı kişiler görüyorum. Sadece onları izlemek bile bana o kadar çok şey anlatıyor ki. Acaba herkes benimle aynı şeyleri görüyor ve hissediyor mu diyorum bazen. Eğer öyle ise bu gerçekten güzel diyorum. Ya değilse. Ki adım gibi...

SEVMEK Sever insan, umarsızca ve çılgınca Düşünmeden sever.. Sevdiğini hep yanında ister Doymadan ona bakmak, Bakıp doyamamak Bu mudur sevmek der Gerçekten ona doyamamak mıdır? Yoksa onun varlığında onun yokluğunu anlamak mıdır? Nasıl olur da bu kadar sever?  Ve nasıl olur da bu kadar sevilir? Açıklayamaz hayatın kendisi gibi Sonuçta sevmekte hayat değil midir? Fazla...

Sevmek güzel şeydir. Sevildiğini bilmek daha güzel. Bekler insan. Sevmeyi de, sevilmeyi de. Ve öyle bir şey olur ki. Kalp sevdi mi dinlemez hiç bir şeyi. Güneş o an daha parlak, bulutlar daha beyaz, ağaçlar daha yeşil görünür. Baktığı her yer aydınlık, dokunduğu her şey mutluluk dolar. Sevgili Sevdiğinin sevdiğini bilince. Kalbin gözü kör, dili lâl olur…  Yazan: enpratikkadin

Uyanış Sessizliğe büründü içim yaprakların rengiyle Beklemekteydi gideni gözler yalnızlığın sesinde Sabretmek gerek diyordu kendine, sabretmek gerek Zamanı düşünmeden beklemek Bu gün yere düşen yapraklar Doğuracak zamanı gelince yenilerini Uyuyan iç uyanacak o zaman bahara Beklemenin ardındaki güneş Sessizliği bozacak  Güldürecek sabredenin sararan yüzünü  Hayat yeniden can...