Rüya

Yalnızlığın içinde kaybolmuş bir insan. Baharın müjdecisi leylekleri bekliyor gözleri havada. İçindeki çocuğu uyandırıp, yalnızlığına arkadaş yapmak için. Zaman hızla akıyor ve o bunu her defasında bıkmadan tekrarlıyor. Belkide farkında olmadan tekrara düşüyor her şeyden bi haber. Neden bahar uyandırıyor her şeyi, neden diğer zamanlar hep uykuda hayat. Buna ayak uydurmak...

Görmezden gelmeye çalışıyordu hayatı. Yağan yağmurun altında ıslanırken, dertlerini bir bir bırakıyordu damlalara. Durmasın istiyordu hiç. Kendini bu kadar huzurlu hissetmemişti çünkü uzun zamandır. Kandırmacaydı aslında bu yağış. Hayatın içinde varolan, gerçekliğin ta kendisi olan bir kandırmacaydı. Olsun diyordu genede. Anlık bile olsa ne güzel bir şeymiş mutlu olmak,...

Kocaman dünyanın acımasız ve yer yer vefalı sunumları içerisine doğdu çocuk. Her şeyden bir haber yaşıyordu. Hayat çocuklara güzel denilirdi ya, tam da onun tadını çıkartıyordu. Zaman beklemiyordu tabi, hızla geçiyor, birbirini kovalayan yıllar, herkesten, her şeyden bir şeyler çalıyordu. Onun içinde böyle oldu, hayatın değişmeyen düzeneği içinde. Ne ara büyüdü ve ne ara bu...

ÖZLEM  Biliyorsun, seni ne kadar çok sevdiğimi Yıllarca umutla beklediğimi Kalmadı artık  tahammülüm İnan, sana çok kırıldı gönlüm. Ama elbet erermiş sabredenler murada Allah acısın artık bana da Beklemekten yoruldum yeter, bitsin bu çile Ne olur bana gel de Yüzü gülsün bu garibin de. Yazan: Sade

Rüya İnsan bazen her şeyin masallardaki gibi olmasını umut ediyor. Gözlerini kapatıp açınca her şey istediği gibi olmuş. Ama gerçeklik buna izin vermiyor.  Ve her zamanki gibi birçok umut masallarda kaybolup gidiyor... Yazan: enpratikkadin

Sevdanın Son Nefesi Acı barındırıyor yürek dillendiremediği Ağlıyor içine içine sessizce Duymuyor kulakları, görmüyor gözleri, lâl olmuş dili Bekliyor hayatın ucundaki son nefesi Özlemle bakıyor gökyüzüne Belki diyor belki  Son nefes eline almadan acıyan yüreği Göz görür, kulak duyar, dil çözülür ve Haykırır sevgiliye sevgisini Yazan: enpratikkadin