Aşkın Sesi

Zamanın Akışı Uyanırsın bir sabah bakarsın ki her şey değişmiş. Ne olmuştur da hiç anlamadan, farkına bile varmadan her şey bu kadar yabancılaşmıştır. Düşünürsün.. Anlam bulmaya çalışırsın. Boş boş etrafına bakarsın. Birden o baktığın etrafta gözüne tanıdık bir şey takılır. Duraklarsın bir anda. İrkilirsin. İlk başta inanmak çok zor gelir, ama...

Bir fincan çayımı aldım ve oturdum her zamanki köşeme. Yapılacak olan çok şey vardı. Ama yok buruktum işte. Ne yapabilirim ki?  Sevdanın Dansı Düşmüştü akla bir kere Geleni geri göndermek ne çare Mıh gibi kazınmıştı içlere Dur yüreğim dur diyorum Sen çarptıkça ben üzülüyorum Bozma bu güzel günün ahengini Giden elbet gelir diyorum Yazan: enpratikkadin

Ömürlük Aşk Gözlerin bir Ahu, denizlerin ışıltısı gibi Dudakların baldan çalmış,yarin sevdası gibi Kıskanan gönüller, yanında seni ister Gönlün çaresi olsa, sevdiğini yanında ister Ah be gönlüm, giderken sormadın Seven gönlü ardında, yanık bıraktın Biçare gözlerim, her yerde seni arar Sevdim diye herkes bana, deli diye bakar Delilik sevdada ise varsın desinler Ömrümü...

Özde İnsan Hayatın içinde, benim diyerek yaşıyor  Kendini görmüyor, bencilce bekliyor Kapısını çalan kısmet sandığı misafire Düşünmeden, gönül kapısını bile açıyor insan Sevgi, özveri, güven duygusundan uzak Düşünce pınarından bir yudum almaktan ırak Kendine düşkün, ben merkezli  Aklınca, mutlu olduğunu sanıyor insan Akıllı olmak, bakmak, baktığını anlamak Çok söz söylemeden...

Sessizliğin sesidir susmak Gözlerimi açıyorum, etrafıma bakıyorum. Kim var diye merak içerisinde usulca sesleniyorum. Kimse var mı? Beni duyan, gören... Ses yok. Yalnızım diyorum gene, her zamanki gibi yalnız. Neden diyorum sonra. Neden hep yalnızım ya da yalnız hissediyorum. Nerede yanlış yapıyorum. Ben miyim yanlış olan diyorum. Düşünmek buna çözüm olur mu? Elbette olmaz....

Platonik Sevda Dağlıyor içinin acısı, toprağı yeşertiyor göz yaşları Atmak istiyor kafasından bitmeyen sevdayı Dursun artık, bu acıtan ızdırap lal etmeden feryadı Yaraya çare olsun çölde beliren serap, Azrail almadan canını  Ne zormuş böyle sevda çekmek, bilmeden olmayanı beklemek Bile bile kendine acı çektirip, gene de vazgeçememek Demişlerdi yapma, üzülürsün, bakmaz...