Aşkın Sesi

Aşkın Baharı Sessizlikten gelen fısıltı uyandırdı her yeri Güneşin parıltısı, açtırdı çiçekleri Yeni günün sabahı, merhaba deyince Topraktan yansıdı aşkın enerjisi Yüzlere vuran, aşk yansısı Bağlar kalpleri, sevgi yumağı ile Sevgisiz olmaz gönül Açan gülün gölgesinde Yalnızlığı sevmez kimse, umut olsun ister içinde Kaybolma korkusu ile tutunur bir sevgiye Suskun yürek, dile...

Sevgiliye Özlem Özledim be can cazım Hemde nasıl özledim... Bekliyorum kapıda. Başım yukarıda, havayı kokluyorum. Olur ya hani.. Hani o rüzgar var ya, deli rüzgar Belki diyorum, belki Senden ufacık bir koku getirir Rüzgar için ufak dünya için ufak Ama benim için kocaman Kocaman bir koku Aşkı barındıran Özlemi barındıran Hasreti barındıran Şu saklı yüreğime  Minik bir avuntu...

Dönersin Diye                                                         İnsan, ayrılınca anlarmış sevmenin anlamını Seven insan anlarmış, ayrılığın acısını, beraberliğin tadını Yıllar boyu bekledim, çıkmadın aklımdan Sen ayrılmak zorundaydın, ben ise kalmak Seven beklermiş ölene kadar, belki bir gün döner diye Bakmışsın, dönmüşsün ve işte o gün güneş, benim için doğar O zaman...

BEKLEMEK Gönül yorgun  Gönül kırgın Bekler kapıda  Dalgın dalgın Olur da biri gelir  Açar kapıyı Gönlün gönlü olur Beklemek zor ama Gelene mi daha zor  Yoksa bekleyene mi Bilmez kimse  Bilmez ama bekler Gelsin beklenen der  Açsın gönlün kapısını Bekleyenin de  Bekletenin de  Gönlü dinlensin Dinlensin ki hasret gitsin Özlem bitsin Gönülden gönüle gidenler Tezelden birleşsin...

Özde İnsan Hayatın içinde, benim diyerek yaşıyor  Kendini görmüyor, bencilce bekliyor Kapısını çalan kısmet sandığı misafire Düşünmeden, gönül kapısını bile açıyor insan Sevgi, özveri, güven duygusundan uzak Düşünce pınarından bir yudum almaktan ırak Kendine düşkün, ben merkezli  Aklınca, mutlu olduğunu sanıyor insan Akıllı olmak, bakmak, baktığını anlamak Çok söz söylemeden...

Bir fincan çayımı aldım ve oturdum her zamanki köşeme. Yapılacak olan çok şey vardı. Ama yok buruktum işte. Ne yapabilirim ki?  Sevdanın Dansı Düşmüştü akla bir kere Geleni geri göndermek ne çare Mıh gibi kazınmıştı içlere Dur yüreğim dur diyorum Sen çarptıkça ben üzülüyorum Bozma bu güzel günün ahengini Giden elbet gelir diyorum Yazan: enpratikkadin