Aşkın Sesi

SEVMEK Sever insan, umarsızca ve çılgınca Düşünmeden sever.. Sevdiğini hep yanında ister Doymadan ona bakmak, Bakıp doyamamak Bu mudur sevmek der Gerçekten ona doyamamak mıdır? Yoksa onun varlığında onun yokluğunu anlamak mıdır? Nasıl olur da bu kadar sever?  Ve nasıl olur da bu kadar sevilir? Açıklayamaz hayatın kendisi gibi Sonuçta sevmekte hayat değil midir? Fazla...

Kocaman dünyanın acımasız ve yer yer vefalı sunumları içerisine doğdu çocuk. Her şeyden bir haber yaşıyordu. Hayat çocuklara güzel denilirdi ya, tam da onun tadını çıkartıyordu. Zaman beklemiyordu tabi, hızla geçiyor, birbirini kovalayan yıllar, herkesten, her şeyden bir şeyler çalıyordu. Onun içinde böyle oldu, hayatın değişmeyen düzeneği içinde. Ne ara büyüdü ve ne ara bu...

Sevgiliye Özlem Özledim be can cazım Hemde nasıl özledim... Bekliyorum kapıda. Başım yukarıda, havayı kokluyorum. Olur ya hani.. Hani o rüzgar var ya, deli rüzgar Belki diyorum, belki Senden ufacık bir koku getirir Rüzgar için ufak dünya için ufak Ama benim için kocaman Kocaman bir koku Aşkı barındıran Özlemi barındıran Hasreti barındıran Şu saklı yüreğime  Minik bir avuntu...

Hayat Uyanmak bazen o kadar zor geliyor ki, bu zorluk peşinde hayatın yükünü taşıyor. Biliyorum ki gözlerimi açtığımda bu yük omuzlarıma gene en ağır şekilde binecek ve beni bir nokta  da pes ettirip galip gelen her zaman ki gibi o olacak... Ya da kazanan ben... Kim bilebilir ki hayat bu sonuçta Ardında neler barındırdığını sadece gözlerimi açınca bilebilirim. Yazan:...

Gözlerin Dili Birazdan kapıdan çıkıp gideceksin Ardıma baktığımda, yalnızlığım gülümseyecek bana Gözlerimin içinde saklanan hüzün Damla damla akacak, arkandan bakarak yollara Gene bekleyecek, döner umudu ile tekrara düşerek Bu defa zaman gülümseyecek, beklemenin çaresi yok, gitti gelmez diyerek Umut bu, sözle söz geçmez ki gönle Cihan inlese vazgeçmez, gönlün gözü bekleyişte...

Zamanın İnsan Üzerindeki Etkisi Üzerinden zaman geçmeden hiç bir şeyin anlaşılmadığı şu hayatta, bir de insanlara zorla sıkıntı yaşatanlar, tabiri caiz ise, mutluluklarına limon sıkanlar vardır. İşte benim en gıcık olduğum tipler onlardır. Dünyanın sadece kendi merkezlerinde döndüğünü sanıp, etraflarında asıl olan bitenin farkına varmadan yaşayan, daha doğrusu yaşadığını...