Mutluluğa Sarılış

Bir fincan çayımı aldım ve oturdum her zamanki köşeme. Yapılacak olan çok şey vardı. Ama yok buruktum işte. Ne yapabilirim ki?  Sevdanın Dansı Düşmüştü akla bir kere Geleni geri göndermek ne çare Mıh gibi kazınmıştı içlere Dur yüreğim dur diyorum Sen çarptıkça ben üzülüyorum Bozma bu güzel günün ahengini Giden elbet gelir diyorum Yazan: enpratikkadin

Bekleneni Beklemek Umutla Gözler uzaklara dalıyor her gün. Belli ki bir beklenen var. Anahtar tıkırtısı ile birlikte kapı açılsa ve bekleyiş son bulsa. Herkesin mutlaka bu şekilde bekledikleri vardır hayatında. Umudun yeşerdiği o tatlı ve heyecanlı bekleyiş, içinde o kadar çok şey barındırır ki, insan beklemekten hiç  bıkmaz.  Her gün yataktan bu bekleyiş heyecanı ile...

Sevdanın dansı Güzeldi bugün yine, dünden farkı yok. Yeni günün sabahında doğan güneşe merhaba diyordu gözlerim. İçimde hüzün yoktu bugün. Tam aksine " içime sığmazlık" hakimdi tüm vücuduma. Gök yüzü bana gülümsüyordu günaydın diyerek. Kuşlar ilk ışıklarla gelmişlerdi bahçeme. Herkes ve her yer bugün başka güzel, bu gün başka aydınlıktı sanki. Bu güzel günün selamlamasıyla...

10 Şubat ….. 365 günün en güzeli, en yakışıklısı….. İçimde güller açtı Karşıma sevda çıktı Beni benden aldı Ömrüme ömür kattı Beyazlar içinde en güzel günü yaşattı….. Gözler  yolda umutla bekler.  Ancak ne gelen vardııııır ne de giden. Tam vazgeçecektir  ki umutsuzluğun umudu seslenir ….BEKLE.... İnsan bazen her şeyin masallardaki gibi olmasını umut ediyor. Gözlerini kapatıp...

Bayram  Harçlığı Dayanılmaz kalp atışları uyandırdı onu uykudan Bayramdı bu gün... Hemen kalkmalı ve bayramlıklarını giymeliydi, Heyecanı tarif edilemezdi Yüzünü yıkadı, üstünü giydi ve sıraya geçti O an kalbi duracak gibiydi Ailenin bütün büyükleri oradaydı Herkes birbirini görmenin mutluluğunu yaşarken,  O toplayacağı bayram harçlıklarının hesabındaydı Öptü, öptü, öptü......

Acımasız Vefa İnsanlar bilmiyordu kıymet. Hep almayı öğrenmişlerdi. Bir şey istendiğinde verilen cevap hep aynıydı. "Öffffff" Evet öfff. Bunu iyi biliyorlardı. Belkide en  iyi bildikleri şey buydu. Acımasızlardı. Verilene o kadar çabuk alışıyorlardı ki, bunun sonucu da çabuk tüketiyorlar ve hep yenisini bekliyorlardı. Düşünmüyorlardı hiç. Anlamıyorlar ya da anlamak...