Aşkın Bitmeyen Bekleyişi

Kadınlar için EN PRATİK KADINA AİT SÖZLERİ bilgilerinin paylaşıldığı bu yazımızda Aşkın Bitmeyen Bekleyişi hakkında detaylı bilgiye ulaştınız. Dilerseniz EN PRATİK KADINA AİT SÖZLERİ kategorisinde bulunan diğer makalelerimizi okuyarak daha başka bilgiler edinebilirsiniz.
Bekleneni Beklemek Umutla
Gözler uzaklara dalıyor her gün. Belli ki bir beklenen var. Anahtar tıkırtısı ile birlikte kapı açılsa ve bekleyiş son bulsa. Herkesin mutlaka bu şekilde bekledikleri vardır hayatında. Umudun yeşerdiği o tatlı ve heyecanlı bekleyiş, içinde o kadar çok şey barındırır ki, insan beklemekten hiç  bıkmaz. 

Her gün yataktan bu bekleyiş heyecanı ile kalkıyordu. Bazen umutlu bazen umutsuz. Kapı açılsın artık diyordu; her uyandığında. Bitsin içimdeki o tatlı telaş, yerini birlikteliğe bıraksın. Uzun zaman olmuştu gideli. Haberini alıyor ancak ne zaman geleceğini bilmiyordu. Hep biraz daha var diyordu "beklenen" bekleyene. Az daha sabret, bitecek bu özlem, dinecek hasret. Canlar sağ oldukça, kalpler bir oldukça, elbet bitecek. Söylemesi kolay diyordu bekleyen. Gel onu bir de bana sor. Her yeni güne sensiz gözleri açmak, sensiz masaya oturup, bir lokma yemek, güne sensiz başlayıp sensiz bitirmek. Ne kadar zordu. Gelen mektuplardı masadaki sandalyeni dolduran, gelen mektuplardı, içimdeki özleme ortak olan. Beklemek, beklediğinin yüzünü uzun zaman görememek o kadar zordu ki. 

Biliyorum diyordu beklenen bekleyene. Aynısını bende yaşıyorum senden uzakta. Yanında olmak, sana sarılmak, her günün sabahına birlikte uyanmak benimde tek isteğim. Bazen soruyorum kendime "bekleyen midir beklenen yoksa beklenen midir bekleyen". Çıkamıyorum işin içinden. Uzakta olunca sanırım her ikisi de bekleyen. Az kaldı çok az, yeni günün sabahı, bitecek bu bekleyiş. Saracak kollar birbirini, bulacak kalpler dengini. Yaşanan ayrılık arttıracak aradaki sevgiyi. Bazen böylesi de gerek diyorum. Ayrı kalmak, ayrılık içinde kıymete varmak. Elinin altında olunca her daim insan, bazen bilemiyor anlamını, kıymetini. Kaybedince anlıyor elinde olanın değerini. Mesafeler midir bu değeri arttıran, yoksa alışkanlıkların boşa düşmesi midir. Öyle ya; uzun zaman bir arada yaşayanlar alışırlar birbirine. Yalnız kalınca ağlarlar alışkanlıklarının gidişine. Her şey öyle değil midir aslında. Kullanılan eşyalar, yenilen yemekler, yatılan yataklar, içilen sular bile. Alışır insan zamanla. Bir parçası yapar her şeyi. Beklenen de bunların bir dengi. Alışkanlıklar içinde yer alan, varlığında anlaşılmayan, yokluğunda aranan. Bir ses bir nefes derler evin içinde. 

Her gün yalnız kalktığı yataktan gene yalnız kalktı o gün. Yüzü buruk, içi umutsuz. Daha önce yaşadı duygular yoktu bu gün. Beklenen artık beklenmez mi olmuştu yoksa beklemek çare olmayınca, umuda gem mi vurmuştu? Çare yok diyordu içinden, nafile. "Beklesem de bir beklemesem de". Teklik içinde yaşamak, ha geldi ha gelecek diye umutlanmamak gerek artık. Geldi masasının başına, koydu çayını. Karşısında duran son mektuba baktı gözleri. Elbet dedi bir gün gelecek. Aldı ilk yudumunu, içi buruk, içi kırık, içi umutsuz. Kapı gıcırdadı o an. Yok dedi, umutlar hayallere dönüştü artık. Gözleri akıttı acıyan yüreğin yaşlarını. Bir ses duydu o an. Kıpırdayamadı yerinden, bakamadı arkasına. Bir el dokundu omzuna. Yüreği çıkacak yerinden. Usulca döndü, kalktı ayağa. Bunu bana yapma yüreğim dedi, kandırma beni. Uzattı elini karşısında duran, kanlı canlı beklediğine. Gerçek olamaz dedi, sen sen nasıl? İnanamıyordu artık, gözleri yüreğinin acı yaşlarını silmiş, sevinç yaşlarına bırakmıştı kendini. Sensin diyordu sen, beklediğim, özlediğim, hasret duyduğum sen. Geldin sonunda buradasın, yanımda, canımda, kanımda. Tuttu ellerini çekti kendine, titreyen sesi ile usulca hoş geldin dedi. Evime, yüreğime, içime. Sarıldı boynuna beklediğinin. Sımsıkı sarıldı bir daha gitmesin diye. Hoş buldum dediği beklenen, özlemim içimde bir nehir, akıyordu sana doğru. Geldim işte geldim, koşa koşa, sevgimin en büyüğü ile geldim. Özlemin içimde, adın dilimde, sesin kulağımda geldim. Seni bir daha bırakmamak için, seni senden almaya geldim... 
 
Yazan: enpratikkadin 03.04.2016 Salı Saat: 09:17
Yazar
En Pratik Kadın
Eklenme Zamanı
3.05.2016 00:00:00
Yorum sayısı
0
İlgili Makaleler
Yağmur
Yağmur
Yağmur Gökyüzünün ardında bekleyen hüzün Gel artık Dök göz yaşlarını Dök ki Senin hüznün güldürsün  Baharı bekleyen kuşları Müjde olsun herkese Aşkın topraktan uyanışı Sevilmeyip sevenler sevilsin Sevip sevilenler birleşsin Aşkını yürekte gizleyenler Senin gözyaşlarınla yüreklensin... Yazan:  enpratikkadin
»» devamını oku »»
Yürek Yangını
Yürek Yangını
Yürek Yangını Aşk nedir dediler Yürek yanması dedim Hasret nedir dediler Beklemek dedim Gurbet nedir dediler  Ağlamak dedim Doyamamak nedir dediler Yürek aşkını hasretle beklerken gurbette Dönmeyeceğini bile bile Gözyaşlarının dillenip isyan etmesidir dedim... Yazan:  enpratikkadin
»» devamını oku »»
Sabır ve Zaman
Sabır ve Zaman
Sabır ve Zaman Bazen öyle anlar olur ki, geriye dönüp bakınca keşkeler dizilir insanın karşısına. Ne onları değiştirmek mümkündür, ne de onlardan kurtulmak. Kimisi can acıtır, kimisi pişmanlık uyandırır, kimisi de iyi ki dedirtir. Ve bazen o keşkeler de öyle insanlar yer almıştır ki, onlara söylenecek tek şey... Kimine Ömrünü Verirsin Kimine ise Sadece Zaman Biçersin......
»» devamını oku »»
Aşkın Sesi
Aşkın Sesi
Karanlıktan uyanır birden insan Ve anlar gerçeği o zaman Yanlıştır bildiği her şey şimdiye kadar Giden gitmiş, ölen ölmüştür çoktan Ey sevda yangını yürek Gezersin deli gibi baharda Sevecek bir kalp, tutacak bir el ararsın Ararsın da, tuttuğun el o yüreği taşır mı, anlamazsın Değiştirir insanı, yüreğe giren sevda Değiştirir insanı, anlam veremediği dünya Gerek yok bunca...
»» devamını oku »»
İlkbahar ve İnsanlar
İlkbahar ve İnsanlar
Baharda çalışmak bir başka güzel Bahar geldi. Etrafıma bakıyorum herkes bir coşku içerisinde. Kimi bunun farkında kimisi farkında değil. Her gün farklı kişiler görüyorum. Sadece onları izlemek bile bana o kadar çok şey anlatıyor ki. Acaba herkes benimle aynı şeyleri görüyor ve hissediyor mu diyorum bazen. Eğer öyle ise bu gerçekten güzel diyorum. Ya değilse. Ki adım gibi...
»» devamını oku »»
Yalnızlığımın İçinde Ben
Yalnızlığımın İçinde Ben
Yalnızlığımın içinde ben Konuşmama zamanıydı artık. Susmak gerekiyordu. Kırılan kalbin içi acıyor ama diyemiyordu. Anlayanı yoktu. Farklıydı bakışlar, farklıydı bekleyişler. O aslında çok bir şey istemiyordu. Sadece duyulmak istiyor, duyulduğunun belli olmasını bekliyordu. Konuşuyordu yalnızlığının verdiği suskunlukla sürekli. Bazen kendisi bile kızıyordu kendine, sus artık...
»» devamını oku »»
Yorum Yaz
Yeni Yorum Ekliyorsunuz !
Rumuz (*) Mail Yorum (*) Gönder