SEVGİLİYE ÖZLEM

Su Damlası Minik bir bedenin ötüşüne Koca çınarın yeşermesine Toprağın uykudan uyanışına Yanmış yüreklerin ferahlamasına Bir su damlasıydı hayat veren Bulutların göz yaşlarına Dağların haykırışlarına Denizlerin çırpınışlarına Bir su damlasıydı hayat veren Taşın şekillenmesine Duvarların örülmesine İnsanın yaşamasına Bir su damlasıydı hayat veren Yazan: enpratikkadin

Aşkın Baharı Sessizlikten gelen fısıltı uyandırdı her yeri Güneşin parıltısı, açtırdı çiçekleri Yeni günün sabahı, merhaba deyince Topraktan yansıdı aşkın enerjisi Yüzlere vuran, aşk yansısı Bağlar kalpleri, sevgi yumağı ile Sevgisiz olmaz gönül Açan gülün gölgesinde Yalnızlığı sevmez kimse, umut olsun ister içinde Kaybolma korkusu ile tutunur bir sevgiye Suskun yürek, dile...

Sevgilinin Seslenişi Seni seviyorum Sanki çağlayan bir şelale gibi Seviyorum seni Karanlıktan ışığa çıkar gibi Seni seviyorum Düşünürken ölümü, hayata bağlanır gibi Seviyorum seni Yalın ayak yağmurda yürürken  Ayazda sadece güneşi düşünen bir çocuk gibi Seni seviyorum İçimdeki kış üşürken, doğan güneş gibi Seviyorum seni Kirpiklerimin, sevgi dolu yaşlara sarıldığı gibi Seni...

Sabırlı Bekleyiş Bir kadını anlatmanın en güzel yolu nedir deseler, söylenecek söz çoktur, ama doğru ve tam ifade edecek cümle yoktur.  Çünkü her kapı, acısı ve tatlısı ile kadına açılır.  Ve kadın denilen varlık   her daim özeldir... Bir çiçektir kadının yüzünü güldüren. Bir sözdür içine umut serpen. Beklemeyi de sabretmeyi de bilir. Çünkü hayalidir hepsini besleyen....

Yarım Kalan Sevda Gönül bahçesine girmiş bir güzel Gezer aheste aheste Sevgi sözcüğünden bi haber Bakar aheste aheste Dildedir gönlün sözü, diyecek yar arar Yari gören gönlü heyecan sarar Gözden, gönle giden yare, sevda seli akar Sele kapılan yar, sevene gönlünü açar Utanma güzelim, aşkın kapısı olmaz Kapıyı çalan aşka, sevda sorulmaz Seversin ya da sevmez, buna kimse...

SEVMEK Sever insan, umarsızca ve çılgınca Düşünmeden sever.. Sevdiğini hep yanında ister Doymadan ona bakmak, Bakıp doyamamak Bu mudur sevmek der Gerçekten ona doyamamak mıdır? Yoksa onun varlığında onun yokluğunu anlamak mıdır? Nasıl olur da bu kadar sever?  Ve nasıl olur da bu kadar sevilir? Açıklayamaz hayatın kendisi gibi Sonuçta sevmekte hayat değil midir? Fazla...