SEVGİLİYE ÖZLEM

Gözlerin Dili Birazdan kapıdan çıkıp gideceksin Ardıma baktığımda, yalnızlığım gülümseyecek bana Gözlerimin içinde saklanan hüzün Damla damla akacak, arkandan bakarak yollara Gene bekleyecek, döner umudu ile tekrara düşerek Bu defa zaman gülümseyecek, beklemenin çaresi yok, gitti gelmez diyerek Umut bu, sözle söz geçmez ki gönle Cihan inlese vazgeçmez, gönlün gözü bekleyişte...

Giden Sevgili Olmadı be güzelim Olmadı işte Sordum kendime Cevapları aradım Ya sendin cevap ya ben Ama ben bulamadım Belki de bulmak istemedim Ne sana sorabildim Ne de kendim cevap verebildim Tek cevap vardı aslında Olmadı be güzelim Olmadı işte ?... Yazan: enpratikkadin

Sevmek güzel şeydir. Sevildiğini bilmek daha güzel. Bekler insan. Sevmeyi de, sevilmeyi de. Ve öyle bir şey olur ki. Kalp sevdi mi dinlemez hiç bir şeyi. Güneş o an daha parlak, bulutlar daha beyaz, ağaçlar daha yeşil görünür. Baktığı her yer aydınlık, dokunduğu her şey mutluluk dolar. Sevgili Sevdiğinin sevdiğini bilince. Kalbin gözü kör, dili lâl olur…  Yazan: enpratikkadin

Ömür Hırsızı Ömrümden ömür çalıyorsun eyy gafil Uzak dur benden Uzak dur ki aldığın ömürleri Ve kalan ömrünü almayayım senden. Kalp hırsızısın sen Sadece çalarsın Geriye dönüp bakmazsın Ne haldedir sormazsın Kısaca hiç oralı olmazsın Gel diyorum gelmiyorsun Sev diyorum istemiyorsun Sadece ve sadece ömrümden ömür alıyorsun Beni yavaş yavaş öldürüyorsun Kıyamam diyorsun bazen...

Zamanın İnsan Üzerindeki Etkisi Üzerinden zaman geçmeden hiç bir şeyin anlaşılmadığı şu hayatta, bir de insanlara zorla sıkıntı yaşatanlar, tabiri caiz ise, mutluluklarına limon sıkanlar vardır. İşte benim en gıcık olduğum tipler onlardır. Dünyanın sadece kendi merkezlerinde döndüğünü sanıp, etraflarında asıl olan bitenin farkına varmadan yaşayan, daha doğrusu yaşadığını...

Yalnızlığımın içinde ben Konuşmama zamanıydı artık. Susmak gerekiyordu. Kırılan kalbin içi acıyor ama diyemiyordu. Anlayanı yoktu. Farklıydı bakışlar, farklıydı bekleyişler. O aslında çok bir şey istemiyordu. Sadece duyulmak istiyor, duyulduğunun belli olmasını bekliyordu. Konuşuyordu yalnızlığının verdiği suskunlukla sürekli. Bazen kendisi bile kızıyordu kendine, sus artık...